Mededeelingen
Liever Fransch, dan zulk Nederlandsch.
Op de Brusselsche trams ontvangt men kaartjes, waarop onder den Franschen tekst, de volgende Nederlandsche vertaling is afgedrukt:
‘Die koepon is persoonlijk en moet voorgesteld worden op ieder aanzoek van eenen bediende der Maatschappij.’
En op de keerzijde:
‘De reiziger moet de bestemming aanduiden voor dewelke hij de overeenkomst verlangt en tegelijkertijd zijnen overeenkomst-koepon betalen voor de doorreis der aanvankelijke lijn. De overeenkomst-koepons zijn persoonlijk en onvervreemdbaar, zij geven slechts recht aan een verandering van lijn zonder hoegenaamden opleg voor de 1e klasse. Deze verandering moet op het eerste aanrakingspunt der twee lijnen geschieden. De overeenkomst-koepons zijn slechts geldig voor de kortste lijn en voor zooveel zij gebruikt worden binnen het uur hunner aflevering en vergezeld zijn van den koepon van doorloop op de aanvankelijke lijn uitgevoerd. De overeenkomst en den duur der doorreis zijn niet gewaarborgd en de overeenkomst-koepons geven slechts recht op eene plaats voor zooveel er beschikbaar zijn.’
Is er dan in Vlaanderland geen der tallooze vereenigingen, die zulk taalverknoeien met goed gevolg kan tegengaan? Wie ‘maakt’ daar de vertalingen? Een ambtenaar van Staatswege? Dan dient de regeering met klem te worden onderricht. Een liefhebber? Dan liefhebbere hij elders.
In elk geval liever Fransch, dan zulk Nederlandsch!
Gedeeltelijk auteursrechtelijk beschermd