Een woord van Frederik van Eeden
Onze rust ook die der allerbesten hangt af van de rust der menschheid. Geen heilige, hoe dicht ook genaderd bij dat onnoembare, dat hij helder en roerloos boven zich weet, kan zich, zoolang hij lijfelijk mensch is, boven de beroering der menschheid verheven achten. Hij mag diep innerlijken vrede behouden en ongeschokt geloof - aan het lijden en zoeken en worstelen aller menschen moet hij deelnemen met eigen leed en worsteling, of hij is niet een heilige, maar een verdoolde, die de onheilige verheffing van zijn eenzaam ik beoogt.
Gedachten over den Afrikaander Krijg.
Gedeeltelijk auteursrechtelijk beschermd