Neerlandia. Jaargang 3

Engeland en Transvaal.

De Nederlandsche Zuidafrikaansche Vereeniging (Amsterdam), heeft onderstaande stuk aan haar leden gezonden, opdat deze het door zoovelen als mogelijk in hun omgeving zouden laten onderteekenen.

Het stuk is uiteenloopend besproken geworden. Onze goede vriend Kamerling Onnes is niet malsch in zijn Exportblad en noemt het een ‘uitermate slap stuk proza, geheel in het karakter van den komkommertijd dien het zag geboren worden.’

We willen hier de vraag niet bespreken of we onze verontwaardiging niet in heftiger taal moesten uitspreken. Wat zou het al helpen dat we een grooten mond tegen Engeland zouden openzetten? De tijd en de nood dringen en vele handteekeningen krijgen op een adres gaat niet vlug. Tijd is er dus niet te verliezen en onverschillig mogen me niet blijven. We hebben in Zuid-Nederland tal van exemplaren van het adres in omloop gebracht ter teekening. Aan al onze leden hebben we het niet kunnen zenden. Daarom verzoeken hun het te willen uitknippen, op een vel groot papier te willen plakken en daaronder in hun omgeving zooveel handteekeningen mogelijk te zenden aan ons Secretariaat villa Jan Frans Willems, Gent. Noordnederlandsche leden kunnen het zenden aan Paul Den Tex, 474, Keizersgracht, te Amsterdam.

Aan het Volk van Groot-Brittannië!

Wij Nederlanders (Vlamingen), verwant aan U door een gemeenschappelijken oorsprong, door overeenkomst in geschiedenis en traditiën, door gelijksoortige zeden en staatsinstellingen, ontleenen aan deze verwantschap, waarop wij trotsch zijn, de vrijmoedigheid om uitdrukking te geven aan den onwêerstaanbaren aandrang van ons hart en de diepe overtuiging van ons verstand, dat er bij velen uwer een sterke neiging bestaat een schromelijk onrecht te begaan jegens het volk der Zuid-Afrikaansche Republiek, eene loot van onzen gemeen-

[p. 4]

schappelijken Germaanschen stam, een volk zwak in aantal, maar sterk door de deugden, welke door alle Angelsaksers op den hoogsten prijs worden gesteld: moed, onafhankelijkheidszin, zelfbewustheid en godsdienstzin.

Wij doen een beroop op uw dieper besef van rechtvaardigheid en edelmoedigheid, wanneer wij U toeroepen:

Laat af van de pogingen, door sommigen uwer geldmannen en Staatslieden beproefd, om dit volk te belemmeren in de geleidelijke ontwikkeling van eigen aard en aanleg en te onderwerpen aan uwen wil.

Laat af van het zoeken en aangrijpen van aanleidingen en voorwendsels om U te mengen in zijne aangelegenheden, omdat het deze op andere wijze regelt, dan U redelijk en wenschelijk schijnt.

Laat overigens dit volk zich natuurlijk ontwikkelen, zelf den geest des tijds ondergaan, die onvermijdelijk voortdrijft op den weg van vooruitgang in stoffelijk en geestelijk opzicht en elke gewelddadige stoornis veroordeelt, omdat zij de geleidelijke ontwikkeling veeleer vertraagt dan bevordert.

Wij vragen u dit dringend, niet alleen omdat eene andere politiek leiden moet tot geweld, bloedstorting, broedermoord; maar ook omdat daardoor het recht geschonden, de naam van Britsche rechtvaardigheid geschandvlekt, van Britsche scherpzinnigheid ondermijnd en die van Britsche grootmoedigheid tot een spotternij gemaakt wordt.