Een Mechelsche Tak.
In 't arrondissement Mechelen heeft de Vlaamsche Beweging sedert verleden jaar renzenstappen gedaan. De kloeke houding onzer Vlaamsche werkers heeft boeren en stedelingen wakker geschud.
Op de twintig volksvergaderingen en betoogingen, in Mechelen en omliggende dorpen gehouden na de verkrachting van ons recht door den Senaat, hebben we de verzekering opgedaan, dat het volk met ons gelijkheid wil.
Het welgelnkken van 't vertoog in 't begin van Maart ll., onderteekend door al de katholieke maatschappijen der stad, twee en veertig in getal - de liberalen weigerden - de onmiddellijke stemming eischende over de Wet De Vriendt-Coremans in de Kamer, heeft ons het bewijs geleverd, dat we niet in de woestijn hebben gepredikt.
Willen ze, te Mechelen beschikken de Vlamingen over eene macht...
Doch de eenen trekken langs hier, de anderen langs daar; éénheid in den strijd is er niet; en wanneer het er zal op aan komen ten koste van alles, recht te bekomen, dan zullen er kunnen gevonden worden, bereid om den aftocht te blazen.
Jonge kerels, wemig talrijk, maar vastberaden en tot het uiterste gereed, hebben getracht aan dien toestand een einde te maken.
Van heden af richten wij ons in als Mechelsche Tak van 't Algemeen Nederlandsch Verbond.
Eikels worden boomen.
Nietig bij zijn ontstaan, zal onze Tak groeien en bloeien. Moge hij eens onder zijne breede takken een gansch arrondissement omvattend, mede het gevoel van eigenwaarde van ons volk beschutten tegen verbastering en Fransche naäperij.
Moge onze Mechelsche Tak, te zamen met die van Gent. Oostende, Brussel, en dien uit het verre Transvaal, berustend op den reusachtigen stam van het Algemeen Nederlandsch Verbond, rijke vruchten voortbrengen, waarvan elke eene veroverde rechtsherslelling moet wezen ten voordeele onzer Dietsche taalgenooten.
De Stichters.
Gedeeltelijk auteursrechtelijk beschermd