De Nederlandsche zanger in alle gezelschappen


N^o. 106. Bruids-tranen. Wijze: Aan de oever van de Schelde. Geen zilte tranen vlieten Hier uit een schreijend oog, Bij 't vreugdevol genieten ... Zie!... heft maar 't glas om hoog! 't Is waar, zeer hoog te prijzen, 't Zijn tranen van de Bruid, Die wij thans eer bewijzen -
[pagina 121]
Hoe lekker! drinkt maar uit! - O! is het Bruidje zoo geheel, Ze is Ambrozijn en Nectar beide, En gewis in alles eêl! bis. Laat, Vrienden! laat ons klinken, En juichen in het rond, En van die tranen drinken, Ter eer van 't Trouwverbond; Dat weldra wordt gesloten, Door trouwe liefde en min, Uit zuivre bron ontsproten, Verheugd met ziel en zin; En dan tot Bruid en Bruigoms eer Drinken wij die lekkre tranen, Bruidje-lief huil nog wat meer. bis. Nu nog eens ingeschonken Bij onzen vriendschapswensch Maar tranen weer gedronken, .. Want hij is zonder grens: Wij roepen U slechts tegen, Dat onvermengde vreugd, Geluk, en heil, en zegen In de Echt U steeds verheugt! Ja, Bruidje! hoe het dan moog gaan, Nimmer weent gij bittre tranen, Heil en vreugd lacht U dan aan. bis.