De Nederlandsche zanger in alle gezelschappen
(1852)–Anoniem Nederlandsche zanger, De–
AuteursrechtvrijVerzameling van meer dan 100 uitgezochte gezelschaps-liederen
[pagina 93]
| |
Zal 't aangeheven lied bekoren.
'k Zong eertijds aan mijn hartvriendin,
'k Zing thans voor u den tijd der min.
Ja streelend is het voor mijn hart,
Die gouden dagen na te denken,
Toen nog een zachte minnesmart
Mij de aangenaamste vreugd mogt schenken;
Gewis, wat me ooit dit leven biedt,
De tijd der min vergeet ik niet.
Ja, hebt ge eenmaal, gelukkig paar,
Wier harten zich te zaam verbonden!
Door liefde en achting, in elkaâr
Op aarde uw hoogst geluk gevonden;
Hoe stort dan niet de teedre min
U 's levens reinste wellust in.
Wie ademt dan meer vrij en blij,
Met onuitspreeklijk zielsverrukken,
Dan gij beminnenden! dan gij,
Die, als ge elkaâr aan 't hart moogt drukken,
Geen vorstenkroon of troon benijdt,
Maar in u zelv' gelukkig zijt.
Wie drukt volmaakt dan 't denkbeeld uit,
Dat duurzaam voor uw geest blijft zweven,
Waarin zich al uw heil ontsluit;
Waarvoor ge als 't ware schijnt te leven;
Waaraan zich al de hoop verbindt,
Waarin uw wensch voldoening vindt.
Hoe doet dun liefde uw jeugdig bloed,
't Zij wakende, of in zoete droomen,
Met rasscher gang en sneller spoed,
Met vuur en kracht door de adren stroomen,
En loutert uw ontvonkt gevoel
Tot een voortreffelijk, edel doel.
Zoo moogt gij, met verhoogden zin,
Naar 't heil der schoonste toekomst streven,
En in den blijden tijd der min,
In 't aangenaam vooruizigt leven,
| |
[pagina 94]
| |
Dat eenmaal, 't zij dan lang of kort,
Het wenschlijkst lot het uwe word'.
Zoo blijve, in 's levens lentetijd,
De liefde uw hoogst geluk volmaken,
En doe u. aan haar hand geleid,
Het zaligst vergenoegen smaken;
Zoo blijve, in reine min gespaard,
Ook de onschuld in uw hart bewaard.
Dan zult gij nog, na menig jaar,
Wat vreugde u immer de echt mogt schenken,
In stil genoegen met elkaar
Den blijden tijd der min gedenken,
En zegenen het trouwverbond
Op onschuld, liefde en deugd gegrond.
|
|