Nederlandse historische bronnen 10

21
Thibaut aan Willem II

Middelburg, 15 augustus 1650

Doorluchtich Hoochgeboren Furst, Genadige Heer, Indien de stadt Goes niet waere besett met Hollantse maximes, Uwe Hoocheijt soude al voorleden saterdach ontfangen hebben, de schuldige danckbaerheijt van dese provincie, voor soo veel becommerlijck moeijte, als Uw Hoocheijt belieft heeft op te nemen, ten dienst van ons gemeen vaderlant. Gisteren naer de eerste predicatie, hebben mijn heeren van Zierickzee haer absoluijtelijck geconformeert met de advijsen van de andere leden, ende hebben genoechsaem gerepareert de traecheijt te voren gebruijckt, doch hebbe met groot becommernisse verstaen uijt de mont van den secretaris van de stadt Goes, (die mij andersins voorleden donderdach heel anders hadde doen hopen) dat alhoewel sijne principalen voor vast stelden, dat alles bij Uwe Hoocheijt op goede ende solide fondamenten was gedaen, echter alvorens ten principalen te adviseren, versochten, te mogen verstaen de particuliere redenen die Uwe Hoocheijt bewogen mochten hebben om het arrest op de bewuste personen te doen, ende chrijsvolck ontrent Amsterdam te brengen.

Wij hebben, wat solutie wij gegeven hebben, geen naerder resolutie connen uijttrecken, sijnde dese last den gemelten secretario (soo hij seijde) gegeven met eenparige stemmen, sulx de andere ses leden hem nochmaels hebben versocht te willen een keer doen naer sijne principalen, om van deselve te obtineren last conform de andere leden, om door d'eenparicheijt van de leden te meer gewicht toe te brengen. Mergen voormiddach sullen wij connen weten off dese luijden hen naerder sullen hebben bedacht, echter sullen niet naer laten, (indien opiniastreren) met ses stemmen soodanige resolutie te nemen, die buijten twijffel Uwe Hoocheijt aengenaem sal sijn; hebbende mijn uijtterste vermogen aengelegt ten eijnde het advijs van mijn heeren van Middelburg mocht werden geconverteert in eene provinciale resolutie, die soodanige is, dat deselve niet alleen alles tgene Uwe

[p. 89]

Hoocheijt heeft gelieft te ondernemen approbeert, maer oock solveert tgene tegens het doen van Uwe Hoocheijt can worden bijgebracht, ende extraordinaris gedeputeerden stelt om voorts alles, tot contentement van Uwe Hoocheijt, tot dienst vant lant te helpen uijtwercken: waer her de impertinentie vant Goese nest voortcompt, ende op wat wijse de regeringe daer beter sal connen gemaeckt worden, sal ick permissie versoecken, Uwe Hoocheijt ter naester gelegentheijt te mogen voordragen. Sij hebben door haer doen mede belett dat Uwe Hoocheijt niet al op gisteren is toe gesonden een missive, bij dewelke Uwe Hoocheijt, bij de ander leden advijsen, soude gegeven sijn eene schuldige danckbaerheyt over de onweerdeerlijcke sorge die Uwe Hoocheijt gelieft heeft te dragen voor de conservatie van de rust van ons gemeen vaderlant, daer toe dan de secretaris vant lant de minute, om gelesen te worden, gereet ende veerdich hadde, hope niet te min, soo voorsecht hebbe, op morgen de saeck soo gedirigeert te sien, dat om hun krijgelheijt de provintie niet sal manqueren aen haer schuldighe plicht. Ick sal Uwe Hoocheijt niet langer importuneren, maer Godt biddende, Uwe Hoocheijt met alle segenen van den hemel te willen becomen blijven, Doorluchtich Hoochgeboren Furst, Genadige Heer, Uwe Hoocheijts alderoetmoedichste, onderdanichste ende verplichste dienaer, Henrick Thibaut, 1650.