Nederlandse historische bronnen 10

16
Thibaut aan Heilersich

Middelburg, 26 april 1650

Mijn Heer, Uijt Uedele aengenaeme van den 22en deser sie ick met lieff¹³⁵ de continuatie van Uedele goede dispositie, dat al een groot poinct is soo heels huijts uijt een feest te geraecken, Godt de Heer laet Uedele met Uedele haer geselschap langh deselve behouden. Ick hebbe onverwacht overvloedich getuijgenisse ontfangen van Sijn Hoocheijts genade ende gunste tot mijn persoon, ende vaste toesegginge van maintien, waer door ick meer ende meer gecourageert worde, om mijn selven uijt te recken om Sijn Hoocheijts dienst van gantscher herte te betrachten, hope alles soo te stellen, dat het quaet eenmael soo onderdruckt sal sijn, dat Sijn Hoocheijt dese provincie tot des selfs genoegen sal hebben, sonder eenich

135 ‘Met lieff’: met genoegen.

[p. 74]

naerbeduncken. Maelstede¹³⁶ ende Thienhoven¹³⁷ doen de grootste efforten van de werelt, ende indien het mogelijck waere dat Uedele aen Maelstede opt spoedichste conde schrijven dat hij wel soude doen de oude magistraetspersonen te nomineren oordeele dat het seker van grote operatie soude sijn.

Ick hebbe gisteren tot Arnemuijden bij mij gehadt dheer Vrijbergen ende Vermuyden, die ick een goet gevoelen van elcander doen nemen hebbe, sulx ick geloof alles noch wel sal uijtvallen, hadde Vrijbergen mogen excuseren het innemen van Vermuyden tot het burgemeestersampt, soude nu buijten alle becommernisse sijn, doch dheer Rolland die Sijn Hoocheijt desen raet gegeven heeft in die tijt, heeft niet voorsien dese swaricheden, die ick van doen aff voorsach, moeten sien wat sij sullen connen uijtrechten.

Tot Vere staet het heel verwart, den bailljouw soeckt de luijden veel vreemde grillen te doen aenrechten, dreijcht de burgemeesters van de vergaderinge van de Staten te sullen houden, de propositie te doen uijtvoeren door een schepen, indien sij beijde weijgeren naer sijn ende sijner vrunden apetijt tgene hij wil, te proponeren ende in omvrage te brengen dingen in onse provincie ende misschien in alle provincien ongehoort, alles wort becleet met den naem van Sijn Hoocheijt die men de luijden wijsmaeckt niet wel gedient te sullen sijn ten sij mr. Pieter de Hubert¹³⁸ pentionaris aldaer gekoren worde. Hoe Sijn Hoocheijt dese mallicheden best sal beteren weet ick qualick, ick ben besich met eenige luijden beter te informeren, sal sien wat succes dit hebben sal, ick blijve van mijn out gevoel, dat Sijn Hoocheijt geen dienst ende wij niet als troubel van de Zierickzeenaers te wachten hebben.

Onse collegianten verwijten mij altemets eens al lachende mijne goedaerdicheijt, hebbende in ons collegie Hubert, die met soo veel moeijte Maecht den eersten trap tot sijn ambitie geprocureert¹³⁹, doch meene alles wel te boven te sullen comen, ick sal mij voorts gedragen aen tgene onsen intimen vrunt dheer brenger deser Uedele onser provincie saecken rakende verhalen sal, ende blijve naer onser aller seer dienstige gebiedenisse, Mijn Heer, Uedele oitmoedige ende dienstwillige dienaer, Henrick Thibaut, 1650.

136 Pieter van Tuyl van Serooskerke, heer van Maelstede.

137 Hiëronymus van Tuyl van Serooskerke, heer van Tienhoven.

138 Pieter de Huybert, schepen en thesaurier van Middelburg 1645-1658, in 1659 benoemd tot secretaris van de Staten van Zeeland. Hoewel hij zitting had in de magistraat van Middelburg beschouwt Thibaut hem nog als een ‘Zierickzeenaer’.

139 Kennelijk wordt hier bedoeld dat Thibaut in de magistraat van Middelburg De Huybert gedoogde terwijl hij De Maecht liet vallen.