Nederduitse en Latynse keurdigten


Lofdigt ter eere van Laurens Bake. In zyn Sondags kleeren, Verzen met twee en dertig quartieren En gekroont door de Amsterdamse Poëten met Laurieren Wy laggen met de prullen zullen. ô Groote Baak uw Baak verliest zyn helder ligt Eerst straalde het van ver, nu deugt het niet by digt. Ons Lowtie zat en zogt een dag na yder woort
[pagina 552]
Na drie drie dagen en na twintig wel drie weken Eer hy zyn bybelstof gerymt had als 't behoort: Dus bleef dat heilig werk een reeks van jaren steeken Eer 't eens voltoit was, en de drukker 't bragt in 't ligt: Zoo zwaar valt hem de last van Goddelyke zaken, En in een oogenblik maakt hy een punt gedigt Dat yder die het treft tot in de ziel moet raken. Waarom toont Baak in 't end geen eve vluggen geest? Hy is noit by de deugt maar ondeugt school geweest. Op dit bovenstaande antwoorde de Poëet (wanneer het hem op zyn dood bedde vertoont wierd). Zy willen pasquillen, En zy kunnen pas quylen.