Nederduitse en Latynse keurdigten

't Kan verkeeren.

De goede Amintas, och! een vryër als een lam

Riep elk bewogen, gaat in 't wolvenest uit vryën:

Dat heilloos wolvenest, daar noit iets goeds uit kwam:

Ach! wat begint hy? 't zal tot zyn bederf gedyën.

Hy egter waagde het. Maar scheen hy toen een lam?
Zoo haast hy was getrout geleek hy wel een ram.