Nederduitse en Latynse keurdigten

Consolation flamen
Pour Monsjeur la Motte mal Contant.

A sa monsjeu la Mott; ze moet blyf die Stad van Rotterdam ketrouw
Ze moet vloekals die duivle, as die scheep vaar na ter kouw
Que diantre! la negose! se kryg de poplesy op de lyf
Ze moet houw die kinder, die knegt, die meit, en zoo pragtige wyf
Dat ze met duisend pond, per jaar, geen huis kan houw
En ze moet zien, ô spyt; dat al die stuk goetsjer na ter Gouw
Ze zal schryf de brief naar Amsterdam, na Haarlem en na Uteert
Dat al die stuk goed in ter kouw kesmokkle weert;
Ze zal schryf dat zy los veertig, vyftig pak sonder losceel
En als die gesmokkle is dat zy dan haal een van die geheel:
't Is waar zy lieg wel; maar zy moetse maak zoo zwart
Als die helse duivle van die kop tot die start
Laat zy zeil; ze weet den teneur van haar lading zoo wel
Dat zy heur nog wel eens te bruy neem zel;
Die pest van die Gouwnaar die in onze water kom vis
De duivle maak dat hier niet te win is,
Of ze loop na die beurs! ze moet zien, het is lief of 't is leet
Dat ongegunt broot, hier meest wort gegeet.

Patientse par Fors.