Ter uitvaart van de Wel-Edele Mevrouwe Maria van Berkel,
Weduwe-Vrouwe van den Wel-Edelen Gestrengen Heere Mr. Kornelis de Witt,
In zyn leven, Ruwaard, Bailliu, en Opperdykgraaf van den Lande van Putten, Burgermeester der stadt Dordrecht, &c. &c. &c.
Overleden den V. van Oogstmaand MDCCVI.
De bloedige Oogstmaent, die Helt Ruwaard bragt om 't leven,
Den Martelaer van Staet, door zynen moedt vermaert,
En blyken van zyn trou, zoo menigmael gegeven,
Rukt in het ende meê zyn' Gemalin van d'aerd.
Door lugte Moeder, lang beproeft door zwarigheden,
U opgekomen door het noodlot al te wreedt,
Daer uw stantvastigheit u nimmer is ontgleden,
Doorluchte Vrou, nu zytge ontslagen van uw leet,
En alle zorgen, die het menschlyk hart bezwaren:
En opgeheven uit het werreltlyke stof,
Juicht in het heilig Koor der zalige engleschaeren,
En triomfeert een in een uit in 't hemelsch hof.
Daer vintge uw waerdste pand, en zyn' beroemden Broeder
Dien hoog verlichten Geest, dat edele verstandt,
Dien stutter van den Staet, en 's Lands getrouw en hoeder,
En, hoe rampzalig, d'eer van 't vrye Nederlant.
Rust Moeder, rust vereert door tranen der gemeente,
Rust groote Moeder, rust doordeugdelyke Vrou.
Geen ramp of zware last verdrukke uw kout gebeente,
Terwyl gy blyven zult der Armen liefde en rou,
Die uw Godtvrugtigheid en trouwe hulp ontbeeren,
En uw gedagtenisse, als die van Dorkas, eeren.
|
|