Nederduitse en Latynse keurdigten


Op het vlugten van den Heer Pieter de Groot. In het Haagse Muitjaar. WAs 't niet genoeg opregte, dat men uw trouwe Vader Het Land deed ruyme? en hem met feit dat een verrader
[pagina 329]
Veel beter paste, als een opregt Patriot Betigte? moest gy ook dit droeve bittre Lot Deelagtig zijn, laat u in al die onweer Winden, Die u met swaare Orkaane steeds dreige dog niet vinden, Ontwijkt het woede van het opgehitste Volk Die nog van Staat of Kerk iets weten, maar hun Tolk De woorden uit de mond, als gulde Oraklen suygen, Dus ken een paapetong gemeene harte buygen, Om trouwe Vaders die Pilaren van den Staat Verstrekken, in een-eeuwige en onversoenbre haat Te wikken, en het wufte graauw ten prooi te geven. Maar gy doet wel myn Heer, dat gy zorgt voor uw Leven. Het Land is nog te veel aan uwe tong verpligt, Brengt na een korten tijd de waarheid in het Ligt, En wilt de Wereld dan door uwe onschult toonen, Wat edle deugden dat in uwe boesem woonen.