Nederlandsch Museum. Vierde Reeks. Jaargang 2



[pagina 164]
Liefdebede! De fulpen bloempjes schenken zoete aromen, De zonne zegent de aarde met haar lach, - Uw zilvren lied verjaagt mijn weemoedsdroomen, En doet mij denken aan den weeldedag... Den dag - dat, bij den wiegenzang der boomen, Gij zeggen zult dat ik u minnen mag; En 't liefdevuur in 't schuldloos hart voelt stroomen Voor die u mint, sinds hij voor 't eerst u zag... Ziet ge aan het hemelblauw die starre blinken, Die lieflik straalt en ons schijnt toe te pinken: - ‘Hebt lief en zingt... de toekomst lacht u aan?’ O, droom met mij waar bruine wilgen treuren, Waar 't loover trilt van angst en bloemen geuren. - Kom, klief met mij des levens oceaan!... Is. Albert.