| |
| |
| |
Het Kaerelslied. Uit den zesden zang van het epos Keizer-Karel.
Gedicht door Jul. De Geyter. Muziek door Fl. Van Duyse.
Ic wil van den kaerle singhen,
Al met sinen langhen baert;
Hine laet ghenen ruter hem dwinghen;
Ontembaer so es hi van aert.
Ende of sine cleeder ontnait sijn,
Sin hooft met een hoetkin ghecapt;
Ende mach sin caproen ooc verdrait sijn,
Sin scoen ende cousen ghelapt;
Al eti maer wronghelen, caes ende broot;
Al slaepti up stro ende cruut;
Vri alset veulen, en kenti gheen noot,
Ende lacht die ruters uut.
Hi esser een vriman gheboren.
Ter see, up tvelt of in tbos.
Waerom sou gheen plec hem behooren,
Gheen plec vor een paert ofteen os?
Die ruter heeft alles ghenomen:
Men crupet als hi ghebiet.
Bi dunen, bi vlacten, bi stromen,
Dat en doet die kaerel niet!
Al eti maer wronghelen, caes ende broot;
Al slaepti up stro ende cruut;
Vri alset veulen, en kenti gheen noot,
Ende lacht die ruters uut.
| |
| |
Hine wort niet den ruter een slave.
Ter kermesse blijfti gaen,
Met ghespen, knijf ende stave;
Sin wijf met een mantelkin aen.
Daer pijpen die cornemusen;
Daer springh ende dansen si ront;
Daer swieren si lanx die husen;
Daer singhen suut luder mont:
‘Al etic maer wronghelen, caes ende broot;
Al slaepic up stro ende cruut;
Vri alset veulen, en kenic gheen noot,
Ende lach die ruters uut.’
Sin wijf es een vroudighe daerne;
Hi ploeght, ende si, si spint;
Hi cust ende blust se so gaerne:
So winnen si kint up kint.
Ter kermesse drinken si wine,
Want wine verhoghet verstant:
Nu esser die waerelt de sine,
Met steden, casteel ende lant.
Al eti maer wronghelen, caes ende broot;
Al slaepti up stro ende cruut;
Vri alset veulen, en kenti gheen noot,
Ende lacht die ruters uut.
Si willen den kaerel doen greinsen,
Hies coener dan si wael peinsen;
Hine bevet vor gheen ghewelt.
Si willen hem sleepn ende hanghen;
Te lanc es haer sin baert.
O ruters, als hi u moet vanghen,
Wie weter hoe ghi dan vaert!
Al eti maar wronghelen, caes ende broot;
Al slaepti op stro ende cruut;
Vri alset veulen, en kenti gheen noot,
Ende lacht die ruters uut.
| |
| |
Hi es ser een vri-man ghe-
Hine wert niet den ru - ter een
Sin wijf es een vrou-di-ghe
Si wil - len den kae-rel doen
| |
| |
sin-ghen, Al met si-nen lan - ghen baert; Hi-ne
bo-ren, Ter see, upt velt of int bos. Waer -
sla-ve. Ter ker-mes-se blijft - i gaen, Met
daer-ne; Hi ploeght, en-de si, si spint; Hi
grein-sen, Al dra - vende o - ver tvelt; Hies
laet ghe-nen ru-ter hem dwin-ghen; On -
om sou gheen plec hem be - ho - ren, Gheen
ghes - pen, kniff en - de sta - ve; Sin
cust en - de blust se so gaer - ne: So
coe - ner dan is wael pein - sen; Hi - ne
| |
| |
tem - baer so es hi van aert. Ende
plec vor en paert oft - een os; Die
wijf met een man-tel-kin aen. Daer
win - nen si kint. up kint. Ter
be - vet voor gheen ghe - welt. Si
of si - ne clee-der ont - nait sijn, Sin hooft met een hoet-kin ghe-
ru-ter heeft al-les ghe - no - men: Men cru - pet als hi ghe-
pij-pen die cor - ne - mu - sen; Daer springh en-de dan-sen si
ker-mes-se drin-ken si wi - ne, Want wi - ne ver-ho-ghet ver-
wil-len hem sleepn en-de han-ghen; Te lanc es haer sin
| |
| |
capt; En-de mach sin ca-proen ooc ver - drait sijn, Sin
biet. Bi du-nen, bi vlac-ten, bi stro-men, Dat en
ront; Daer swie-ren si lanx die hu-sen; Daer
stant; Nu es-ser die wae-relt de si-ne, Met
baert. O ru-ters, als hi u moet van-ghen, Wie
scoen en-de cou-sen ghe - lapt; Al e - ti maer
doet die kae - rel niet! Al e - ti maer
sin-ghen suut lu - der mont: ‘Al e tic maer
ste-den, cas-teel en - de lant. Al e - ti maar
we - ter hoe ghi dan vaert! Al e - ti maer
| |
| |
wron - ghe-len, caes en - de broot; Al slaept - i up stro en - de
wron - ghe-len, caes en - de broot; Al slaept - i up stro en - de
wron - ghe-len, caes en - de broot; Al slaept - i up stro en - de
wron - ghe-len, caes en - de broot; Al slaept - i up stro en - de
wron - ghe-len, caes en - de broot; Al slaept - i up stro en - de
cruut; Vri al - set veu - len, en kent - i gheen noot, En - de
cruut; Vri al - set veu - len, en kent - i gheen noot, En - de
cruut; Vri al - set veu - len, en ken - ic gheen noot, En - de
cruut; Vri al - set veu - len, en kent - i gheen noot, En - de
cruut; Vri al - set veu - len, en kent - i gheen noot, En - de
| |
| |
lacht die ru - ters uut.’
|
|