lijnen, fonkelende kleuren, forsche trekken, levendige en veel-bewogen tooneelen, lang niet genoeg hebbende aan de door den Betuwschen novellist verkozen kleine paneeltjes, om er al de schimmen, die zijne phantazie bevolken, eene plaats op te schenken.
Wij zijn der meening toegedaan, dat de werken, die het getrouwste, volledigste beeld van Hofdijks talent opleveren, benevens zijn monumentaal standaardwerk, Ons Voorgeslacht, dit meesterstuk van beschrijvenden stijl, de opschriften Helene, Aedon, Kennemerland, en In 't Harte van Java, op de titel-bladzijde dragen.
Zoo menige plaats in gemeide gewrochten, als daar zijn de Everjacht, een Jager in voorhistorischen Tijd, enz., munt uit door dezelfde plastische kracht als de schilderijen van Luminais, Cormon en den jeugdigen Vlaamschen meester, de Lalaing.
De weinige en bescheiden regelen, die wij, thans twee jaren geleden, in dit tijdschrift aan het toen verschenen dichtstuk In 't Harte van Java wijdden, zijn nagenoeg, woord voor woord, op den thans vóor ons liggenden tegenhanger daarvan, In het Gebergte Di-Eng, toepasselijk.
Konden wij een enkel oogenblik het oog sluiten voor de vele gebreken, - wij schreven bijna: de moedwillige onvolmaakt-heden - van den vaersbouw, - dan zouden wij niet aarzelen In het Gebergte Di-Eng een onder alle opzichten heerlijke lettervrucht uit te roepen. Ongelukkiglijk kunnen wij dit niet onvoorwaardelijk. Het huidige epos is nogmaals in hexameters geschreven, die onmogelijk voor hexameters kunnen doorgaan, omdat de dichter, in sterte zijne vaersvoeten af te meten volgens de dubbele wet van de tijdmaat (lengte of kortheid) of quantiteit, aan de inhoudswaerde der silben eigen; èn van betoning (oratorisch accent) of qualiteit, zich alleen, juist alsof hij in het Fransche geschreven had, naar deze laatste heeft willen schikken.
Des te meer smert het ons, zulk een voorbehoud te moeten maken, omdat zoo vele schoonheden van eersten rang, thans,
Gedeeltelijk auteursrechtelijk beschermd