Nederlandsch Museum. Jaargang 9

[p. 347]

Zijn dit hier?

Zijn dit hier de groene weiden,
Waar men mijlen verre ziet,
Waar ik kwam, toen 's levens lente
Mij op alles hopen liet?

Zijn dit hier dezelfde linden,
Om wier stam ik 't lommer zocht?
Dit, de bron, waar 'k uren lang soms
Droomen droomde, kransen vlocht? -

Ja, zij zijn 't, het zijn dezelfde,
Doch, uw wangen zijn verbleekt,
Uwe droomen zijn verzwonden,
En de lust der jeugd ontbreekt.

Thans ook uit die groene struiken
Stijgen vooglen op en neer;
Ginds nog geuren avondluchten
Alles balsmend als weleer.

Thans nog drijven lenteneevlen
In het mijlenver verschiet -
Alles, alles, is nog 'tzelfde,
Gij slechts, zijt dezelfde niet!

Ad. Beernaert.