ren deser stadt, zijn omcinghelt met een dicht-boomigh bosch, van Heul, Mandragoren, ende ander
slaep-sap ghevende ghewassen, daer de seer onghelijcke Borghers (wesende som schoon, lievelijck ende
vermakelijck, som leelijck, onvriendelijck ende verdrietelijck, andere wanschapen, wreet ende
grouwelijck) staen onder het ghebiedt van den voorstellenden Morpheus, den
schrickelijcken Pho- betor, ende den
inbeeldenden Phantasus. Dese stadt heeft oock in den omringh vier poorten:
daer in d' eerste twee, d' eene van aerde, ende d' ander van yser wesende, alle wreede,
bloedighe, ende grousame droomen rouwelijck in gheteeckent ende ontworpen staen: in de derde,
van wit elpenbeen, staen de ongeschickte ende twijfelachtighe droomen groflijck in betrocken:
ende de vierde, van hoorn wesende, daer in staen konstigh ghemaeckt, ende in
een tafereel uytgebeeldt, alle de goede ende ware droomen, die den slapenden
te vooren komen. Als sy nu alsoo alle wech waren, ende ick oock henen ghegaen, soo begonde ick
by my selven te overdencken, te overlegghen, ende te bemercken, dat alle wat leven ontfanghen
heeft, ja alle watter onder desen grooten Hemel is, niet en kan in zijnen standt gheblijven,
maer dattet nootsakelijck t' eenigh tijdt moet eenigh eynde nemen, volghende het altijdt
even-driftig voortvaren des wreeden al afmaeyenden Seyssenaers: alsoo hebbe ick nu oock ten
eynde ghebracht desen schoonen dagh, ende een deel van den lieffelijcken nacht. Of nu dan alle
onse leven bestelt ware alsoo voort te gaen, dat men de uren ende dagen met sulcke
ghenoeghelijcke tijdtkortinghe overbrachte, sonder misdaet, ongheluck, droefheyt oft
veranderinghe der natuere vry ende los van ghierigheyt, lusten ende begheerlijckheden, souden wy
wel konnen leetschap hebben, van soo soetelijck in dese wijde Weerelt gheleeft te hebben, als wy
al stervende, souden moeten komen ten eynde?