Hier door werde eenen anderen verweckt, om oock met reden te bewijsen dat de t'saem
ge-echte, door den bant der liefden, aen een ghehecht zijnde, den knoop des selven bants soo
vast in een ghestrickt houden, dat niemandt den selven strick en kan ontbinden, dan de alvernielende Atropos, ende begon alsoo zijn
| |
Verghelijckingh van den Gordiaenschen knoop, op den bandt des Huwelijckx, sangwijs, als Psal. 8.
IN Phrygia, was eertijts heel eendrachtigh
Tot Gordy stadt, voorsegging: die waerachtigh
Daer werdt ghelooft by den ghemeenen hoop,
Op eenen vast en dicht ghestrickten knoop.
Te weten, dat, den ghenen die ontbinder
Des knoops sou zijn, soud' worden overwinder
Der Weerelt gantsch, na Goden ordeningh,
Ghelijck den tijdt oock blijcken deed' gheringh.
Want doen daer quam den grooten Alexander,
Trock uyt zijn sweerdt, en hieu hem van melkander,
En werdt daer na een Koningh groot van macht,
Die 's Weerelts ringh beheerde door zijn kracht,
Dit oudt voorsegh van bandt en knoop, te Gordy
Niet rust alleen: maer daghelijcx soo wordy
De Weerelt door, o Mensch, 't voorsegh ghewaer,
'T welck yeder merckt, die 't Huw'lijcx staet volght naer.
Wan' Cupido, in twee ghelieven herte,
Met gulden pijl, verweckt begeerde smerte,
Treedt willigh elck naer 't soet Salmacij badt,
Om zijn besprengt met dit versamel-nat.
De Goden self, om stricken dese banden,
Beweghen oock, hun woordt, hun lijf, en handen,
Om vlechten vast den knoop van Hymene,
Dat Ziel, als lijf, zy inghebonden me.
Als nu daer by twee Liefde-tortsen branden,
Pooght elck vergheefs, ja komt gheheel ter schanden,
Die sulcken knoop hier weer t' ontstricken meent:
Want al te vast is hy daer toe vereent.
Al ist al schoon, dat som gheknoopte wenschen
Om los te zijn, en bruycken kracht van Menschen,
'T is sotterny, ja enckel ydelheyt:
Al wort tot hun (den knoop is los) gheseyt.
| |
Maer als daer komt al d' Aerd' heerschapster dapper,
Dats bleecke Doot (in plaetse van d' Heerschapper
Philippi soon) met tijdt haer snelle sweirt
Ontdoet den knoop, 't welck menigh druckigh deirt:
Oock die na wensch, hun vinden soo ontbonden
Door Doots gewelt, die knoops kracht heeft verslonden,
Bevoelen recht, 't voorsegghen alle bey:
Soo d' een in vreught, als d' ander in gheschrey.
Dwingt u tonghe.
|
|