| |
Het ander (dit voorgaende niet wijckende, maer eer, waert moghelijck in kloeckredenigheydt
overtreffende) hadden sy oock met ghelijcken lust vreughdigh ghesonghen, ende gingh
| |
WOlfaert, welvaert
Op de wijse: Den tijt is hier, dat men sal vrolijck wesen.
wensch ic, u reys moet lucken
Bestont geen stoute stucken,
Tot 's lants Penaten // eer,
sal ons u vaert al baten // meer,
Wort toe ghelaten // keer
D' aerde te beven dwingen,
Vijf snelle Peerden // saen
Die reys vliegend' anveerden // gaen,
Daer op der eerden // staen
Menschen ons teghen voet.
Tot een vreugdigh geleyden,
Recht stueren voor den wint,
In jonstigh blasen // wel,
Veranderen u rasen // fel,
| |
| |
niet al te heet doen laeyen // milt
Aura dijn waeyen // stilt
Verwacht op al u schepen,
Halfgodigh klaer geslacht,
Te singen een bequame // liet,
Met 't Peerdt, Gelderlant,
Ooc Zeelant, daer toe Sticht,
Elc Wachter, om niet dolen,
Te doen wel zijnen plicht,
Ghy brocht voorspoedigh mede // schat,
En 't Duyfken 't vrede // blat,
Dat Battus wrocht 't dierbaerste,
Weerdigh in 't woest woudt
Belooft, dat daer op 't klaerste
Sal worden 't Herder stal:
Lockt af van bergh in dal
En maectse van manieren // tam,
Met 't goedertieren // Lam
Een is noodigh.
Wel luck u reys in spoet, vaert in den naem des Heeren,
Ons Landen tot welvaert, Godt boven al ter Eeren,
Looft hem, en bidt, op dat al u voornemen Raeckt,
Fijn tot bequamen eyndt, op dat hy 't voor u Maeckt,
Al u zorgh hem aensmeeckt, te willen daer op Achten,
| |
| |
Rekent hier geen verlies, ghy quaemt, en gaet ooc Naect,
Tis troostig met Gods woort hart tegenspoet te Sachten.
Een is noodigh.
|
|