Den Nederduytschen Helicon

Doe sy dit allegader met ghemack oock oversien ende ghelesen hadden, soo hebben sylieden (komende aen 't laetste bladt des Boecks) daer alleenlijck sonder meer ghevonden staende, twee lievelijcke Oorlof Liedekens, de welcke twee kloecke Dichters hunnen goetjonstighen vriendt (buyten lande varende) tot eere, vermaeck, goetwenschinghe, ende betooninghe van vriendelijcke toegheneghentheyt, gemaeckt hadden. Ende 't eerste was te singen.

O Ghy Neptunus, Godt der Zee

Na de wijse: Ick ly in 't hert pijn onghewoon.

O Ghy Neptunus, Godt der Zee // u jonst wilt toonen,
Om te verschoonen
De schepen, die nu ligghen ree // en de persoonen,
Die daer in woonen:
Op haer verre vaert // weest hen ghenadigh,

[p. 225]

 

Aeolus wreet van aert // u Noorde buyen spaert,

 

Zijt doch goetdadigh.

 

Hebt ghy goetjonstigh oyt gheweest // eenighe vromen

 

Op Thetis stromen,

 

Soo laet u gunst nu aldermeest // over hem komen,

 

'T onweer wilt tomen,

 

Doet hen na wensch de windt // ghestadigh waeyen,

 

Belieft Palladis vrindt // zijt gunstigh hem ghesint,

 

'T sal hem verfraeyen,

 

Gunt hem goe voorspoet heen en weer // o Reys versnelder,

 

En daghen helder,

 

Des nachts niet min zijns wensch begeer // u (hulp bestelder)

 

Werdt hy verghelder,

 

Danckoffer sult ghy haest // aen hem besporen,

 

Triton triumph'lijck blaest // vereert hem onverbaest

 

Met u Kromhoren.

 

Ooc ghy Zee Nimphens al gelijck // wilt hem so minnen,

 

Met zijn vijf zinnen,

 

Dat de Cerenen door practijck // haers sangs bekinnen

 

Hem niet verslinnen,

 

Waerschout hem voor bedrogh // perijckels noden,

 

Scilla, Calipso och // en voor Charibdis toch,

 

Zee-landt verboden.

 

Sticht hem so Pallas wijs in raet // dat hem mishagen

 

Al Circes laghen,

 

Dat hy haer stricken los ontgaet // den dranck en slagen,

 

Haer roeykens plaghen,

 

Waer door den Mensch verkeert // wert quijt van leven,

 

Ja in 't ghemoedt verheert // beestigh in zijn begeert,

 

Hoedt hem voor sneven.

 

De Wachter houde goede wacht // tot allen stonden,

 

Wachter bevonden,

 

Dat hy voorsichtig neem wel acht // op diept' en gronden,

 

'T lot werp' t' oorconden:

 

Sorghvuldigh hy oock zy // voordaght te lande,

 

Op dat gheen vuyl Harpy // Gorgon, oft arger pry,

[p. 226]

 

Hem brengh te schande.

 

O Iupijn, hoedt doch voor misval // en swaer benauwen,

 

U vriendt vol trauwen,

 

Die hem verlaet op een ist al // wiens ooghs beschauwen

 

Hem wil behouwen,

 

Zijn reyse met voorspoet // oock soo ghehenghen

 

Dat hy magh waren goet // laden in overvloet,

 

Vreughts Duyfken brenghen.

     K. Ketel.