Den Nederduytschen Helicon

Het derde, uytbeeldende ten deele den stant des dan tegenwoordighen tijts, was niet min vermakelijck als de twee voorgaende, ende was dit:

Klinck-dicht

GHemerckt het gulden Jaer ooc 't Jaer des blijtschaps heet,
In 't welck, na 't oudt gebruyck, als vreughde plagh t' orbooren,
Waerom Bellona doch, maeckt ghy in uwen tooren
Het gulden, yser dan, en 't blijde, droevigh leet?

Of schoon Orpheus hadd' zijn soete herp ghereet,

Om Mars, Saturnus oock, op 't best te laten hooren,
Sy waren niet beweeght, verstopt zijn beyd' haer ooren,
D' Olijfboom blijft verdruckt in Distel doornen wreet.

En waer Orpheus niet verandert in een tweelingh,

Wiens konst en vinger radt nut zijn tot vreugden teeling,
Men hoorde maer 't gedruys des krijghs bedroefden toon

Geluck zy dan gewenscht ons vrient in 't gulden Jaer,

Dat hem tot saligheyt Godt langh in 't leven spaer,
En hy voor gunst end' groet met liefd' Ansiet persoon.

     Deucht verwint.