Den Nederduytschen Helicon

Hier op (seyde hy) is oock tot noch toe geen antwoorde ghekomen, derhalven laet ons (hier geen woorden meer van makende) tot wat anders komen, dus sloegh hy een deel bladeren om, tot dat hy quam aen een plaetse, daer voor eerst stonden drie Nieu Jaer groetingen, die eenen vriendt uyt vriendelijcke toegenegentheyt, aen drie zijner vrienden ghesonden hadde, waer af het eerste was,

Klinck-dicht.

ALso men d' ouden vrient door kennis magh betrouwen,
Een vriendt oprecht te zijn, mits stadelijck bewijs,
Wien kan ick gheven dan hier in den hooghsten prijs,
Als u mijn vrient Falet, dien ick daer voor moet houwen?

In meer als dertigh Jaer gedaenten veel verouwen,

Daer d' oogen werden blint, de hayren werden grijs,
Den tijt verslijt den Mensch, so kranck als een nacht-ijs,
Maer rechte vrientschap kan niet door den tijt verkouwen.

Ofschoon yet koeltgens komt, door eenig misverstant,

So gheeft den eenen vrinedt den and'ren weer de handt,
En vrient blijft vrient met vrient verplicht in vrientschap krachtigh.

Daerom in 't gulden Jaer, ick my ghehouden vandt,

Dit u, mijn ouden vriendt, te gheven tot een pandt,
Met een vrients groet daer by, u med' broers ooc deelachtig.

     Deucht verwint.