Den Nederduytschen Helicon

Sonnet, oft Klinckdicht.

SWijgt qualijcsprekers, swijgt, want al u doen, wat ist
Veel anders dan al quaet? seer dick vol nijders treken?
Wy gheven u ghelijck, smaelt ghy op ons ghebreken:
maer smaet ghy 't goet met 't quaet, dats groffelic gemist.

Doet ghy selfs hinder u, 'k woud' dat ghy beter wist,

Is u vermaen ter deught, 't wort van ons niet versteken:
Doch vaet ons meening recht, en wilt dan 't vonnis spreken,
Ick weet dat dan van dies, sal wesen smaedt noch twist.

Den waren Godes dienst, wy houden voor nootsaecklijc,

Dees Konst geoeffent recht, voor vry en ooc vermaecklijc,
Mits dat men 't huys besorght, den sin geen hinder doet.

Zijn dan nu onder ons, die anders elck bewijsen,

Die staen wy geensins voor, maer sulcke wy misprijsen:
Is elck daer met ghepaeyt, 't gheschil leyt onder voet.

Dit is des Klincdichts form, onder verbet'ring reynder,

Die nu mits loop des tijts, langs worden so gemeynder:
Lust u na Kreeft-dichts voort, mijn jonst stel u gherust,
Hier is van velen een, seght of lust is gheblust.