over-natuerlijcken lust, die mijn gemoedt verdwelmende, my allengskens dede verliesen alle mijn natuerlijcke sinnen: ende om aen te sien, soo docht my dese plaetse, eenen Bergh van middelbarer hooghte, doch met eenen seer quaden opgangh. Aen d' een sijde van den Bergh, daer de klare Sonne den lievelijcken dagh brengt, vertoonde hy hem als een schoon Landtschap, voorsien met veel huevelkens, dellinghen, Dorpen, Sloten, ghehuchten, speelhoven, wijngaerden, boomgaerden, velden, weyden, waterganghen, vlieten, spring-aders, bosschen, lommeren, ende ten cortsten gheseyt, alle wat de gierige ooghe tot haer vernoeginge soude connen ghewenschen. Onder aen den voet van den Bergh was een soo uytermaten fraey gheboude Schouplaets, dat ick gheloove, dat in Carthago, Alexandria, Roomen, Athenen, oft elders, noyt dergelijcke ghesien en is gheweest: daer waren twee poorten tot ingangen, genoechsaem breet ende hooghe: boven den ingangh met fraeye cruys-welfsels, ende de gevels van dese poorten, met groote ingegroefde ende uytgehouwen pilaren, verciert met hunne voeten, knoopen, hoofden, ringhen, lijsten, verhooghsels, verdiepsels, krulwerck ende loofwerck, seer aerdigh ende ghelijckformigh: binnen waren veel leningen van oude verstorven doorluchtighe uytghehouwen steenen, met kleene ghedraeyde torentgens, daer boven de galerijen, vol glasen, ende rontomme beschoten, gevloert met ghespickelde Porphyrsteenen, met wit, root, groen, grau, blau, ende hondertderley verwen ist mogelijck, afwaterende door goten, gemaeckt van bieskens ende Leeus hoofden. Ende op de selve stonde, als ick daer quam aengaende, soo wasser volle ghereetschap (ende men gingh beginnen) om een ghedenckweerdigh schouspel te spelen, welcks inhoudt was, het misbruyck ende recht ghebruyck der Redenrijcke scholen. Ende om dit te sien, was ick so nieusgierigh, dat ick den tijt niet doen en mochte, om te aenschouwen een schilderije, ende te lesen de woor-