Den Nederduytschen Helicon

Aen de Constlievende Jeught.

COmt Phoebi leergier Jeught, verneert u vry te gaen
Tot desen Helicon, verciert met schoone woningh,
Die noyt beseten was van groot of machtigh Coningh,
Wort my voor dy deur jonst seer mild'lijck opgedaen,

Daer susters drymael dry vol lieflijckheden staen,

Om dy met soet onthael, t' onthalen tot verschoningh,
Waer uyt oock vloeyt een vloet, met soeter soet als honingh,
Om u Konstlievigh hert, seer lieflijck te versaen:

Ontsiet den toegangh niet, houdt stadigh goeden moedt,

Maer volght Mercurius end' Pallas wegen goedt,
Dat sy na dijn behaegh, dy tot dees woningh bringen,

Al comt dan Circe loos met 's Chilas fel gebroet,

Om dy op wegh verdwaelt te leyden tot onspoet,
Haer macht is dan te niet, geen leet magh u meer dwingen.

     Elck heeft ghebreck.