In memoriam Prof. H. Draye
Dit is de laatste aflevering die door onze ‘redactiesecretaris’ een week voor zijn overlijden in druk werd gegeven. Hij noemde zichzelf zo, hoewel hij in feite tegelijk en vooral de bezielende hoofdredacteur is geweest die zich, in die hoedanigheid althans, 15 jaar lang onvermoeibaar voor de bloei van dit tijdschrift heeft ingezet. In 1934 verscheen hier (in de toenmalige Mededeelingen) zijn eerste studie en sindsdien is hij aan nagenoeg elke jaargang persoonlijk blijven meewerken, met oorspronkelijke bijdragen of met overzichten en informatieve kronieken, waarvan hij de reeks onverwacht in dit nummer heeft moeten afsluiten.
Na de hulde en de gelukwensen die hem vorig jaar werden aangeboden, worden zijn medewerkers en vrienden in de redactie, in Noord en Zuid, nu plots bijzonder hard getroffen. Op 2 februari 1983 is Rik Draye in het Academisch Ziekenhuis te Leuven vredig in de Heer ontslapen. Twee dagen tevoren had hij nog een reis besteld om te München deel te nemen aan een vergadering over het Förstemann-projekt. Hij heeft zichzelf niet gespaard. Wij blijven hem gedenken als een eminente kollega die de zeldzame gaven bezat om leiding en dienstvaardigheid, studievlijt en organisatievermogen evenwichtig in zijn forse en toch innemende persoonlijkheid te verenigen en die zijn veelzijdige talenten ten volle heeft laten renderen in allerhande wetenschappelijke, kulturele en sociale initiatieven en werkzaamheden. Is hij daarin onvervangbaar, dan willen we tenminste toch zijn bezorgdheid voor Naamkunde blijven delen.
De studie van de namen geniet immers toenemende belangstelling van een ruim publiek en de beoefening van de naamkunde, in velerlei facetten, verschaft waardevolle gegevens aan verschillende taalkundige
Auteursrechtelijk beschermd
