De muzen

[p. 375]

Nederlandsche Volks-Almanak voor 1835. Te Amsterdam, bij Hendrik Frijlink.

Even moeijelijk als het is om te bepalen, wie het volk eigenlijk uitmaken, even moeijelijk zal het wel zijn om de waarde of onwaarde van eenen Volks-Almanak te beoordeelen. Hier intusschen schijnt de lezende wereld uitspraak te hebben gedaan, want reeds ontvangen wij bij dit, eene keurige herdruk van het eerst uitgegeven jaarboekjen, met vele nieuwe bijdragen en plaatjes, en vernemen dat de Heer frijlink alle de jaargangen zal doen herdrukken.

Wij, voor ons intusschen, hebben in dezen Almanak slechts zeer zelden stukjes, in den naar ons inzien echten volkstoon aangetroffen; hetgeen ons ten bewijze strekt, dat wij dien toon volstrekt niet kennen of begrepen hebbeu.

Maar het kwam ons waarlijk voor, dat de meeste stukjes in dezen Almanak, even goed in elk ander boekjen konden gevonden worden als juist hier, dat ze niets eigenaardigs, niets plaatselijks hadden. - Vergeef ons die kortzigtigheid!

Verg ons echter niet, u hier fouten aan te wijzen; het een of ander onzer tijdschriften zal wel zoo vriendelijk zijn,

[p. 376]

goede lezer! Wij willen u alleen toefluisteren, dat onder de Prozabijdragen, het ‘Eens, maar nimmer weer,’ ofschoon hier en daar wat sterk gekleurd, ons het beste toescheen; en dat van de versjes ons alleen het Vinkje van loots en de vertaling door van walré bevielen. Wij houden ons echter, gelijk wij zeiden, hier voor geene geldige regters.

De uitvoering is regt keurig en doet de smaak van den Heer frijlink eer aan.