De muzen

Naar Moore.

Schoon zij uw droom! - wanneer ge zachtkens rust

Worde elke traan door lachjens weggekust; -

Dan keer' elk lang gescheiden vrind,

In 's levens lente U dier geweest,

Dan keer' wat ge ooit geschat hebt of bemind

In zoeten droom betoovrend voor uw' geest.

Dan zij het kind, - waar, teêr en onverdeeld,
Uw ziel aan hing, - als 't aan uw voeten speelt,

Zoo schoon, of 's levens dageraad

Nog bloosde op 't lieflijk aangezigt;

Of zoo veranderd, als ge 't schoon gelaat

Hervinden zult, omstraald door 's Hemels licht.

W.