Musaeus. Kennismakingsnummer

[p. 16]

[pagina 429] St. Nicolaes gift

Ist vremt, myn Engel, dat ick tracht

Myn schoen by u te mogen setten,

En was het niet op deze nacht

Wanneer men zong de kinderwetten;

Die Sint Niclaes ons Hollandt biet
Als hy zyn schatten op ons giet.

Myn schoen send ick u niet alleen.

Maer ziel en lichaem beyd te samen,

Het lichaem dat u aegebe'en,

Soo heftich wenscht na 'tlieve amen,

Dat van u lipjes neder-daelt
En 'tdorstich hert ten Hemel haelt.

Myn ziel die dorst nu naer een vloet,

Een vloet van soete water-stromen.

Ontsprongen uyt u sacht gemoet,

Waer door myn leven is bekomen,

Myn leven dat nu in u hant
Getrouwelijcken staet geplant.

Komt, blaast dan uyt u lieve mont

Een woortje dat myn hert besteygert,

't Erbermen wert aen my gejont

Voor 'tgeen voor dese was geweygert

Ick houd myn schoen, en send myn hert
Waer in ghy aengebeden wert.