Musaeus. Kennismakingsnummer

[p. 6]

Simeon Ruytinck: Monster der Roomschen afgoderye. [...]. Leiden: Pieter Muller, 1623. [KB D 88].

getrocken uyt de Roomsche Gulden Legende.

Paepsche of Antichristische dwaelingen.

St. Nicolaes, een borger van Patras,
So haest als hy van Moyer gheboren was
Stont op zijn^* koten: hy soogh s'weecks tweemael
S'woendaeghs end s'Vrydaeghs; voorts was t'eenemael
Van der jeucht aen Godsdienstigh; t'is gheschiet
Dat zijn Vaer stierf, end hem veel goets nae liet,
Hy en wist niet hoe hy t'best soud besteden
Tot Godes eer'; hy docht, ick will daer mede
Ter eeren bringhen dry oncuysche maeghden.
S. Nicolaes quam s'nachts end wierp in t'huys
Dry clompen Gouds; t'welck maeckende geruys,
Den gever wierd nagejaeght end gevonden;
Dus trouwden, end verlieten des vleesch sonden;
Daer nae so wierd hy te Smirne Bisschop

Het is ghebeurt dat een tempeest rees-op,
Daer door dat Schippers meenden te versincken;
Maer soos' aen hem begonsten te gedincken,
End stracx aenriepen, in dien swaren noot
So verscheen hy; verloste mensch end Boot:
End als de Schippers aen t'land gerocht waren,
Bekenden, dat Claes gestilt had die baren.

* Gelijck een jong kalf

[p. 7]

 

T' is oock geschiedt dat hongersnoot toenam.

 

Maer een vlot Schepen daer ontrent aenquam,

 

Om voorts van daer na den Keyser te varen;

 

S. Claes versocht uyt elck Schip te vergaren

 

Hondert Mudd' koorens, tot behoef der ermen:

 

End so de Schippers sulcx wilden af-schermen,

 

Heeft hun belooft, dat zijnde thuys ghecommen,

 

Alsofter niet en ware van ontleent:

 

T' welck is gheschiet, al wierdet niet ghemeent.

 

Als dit de Keyser en t'volck so bevond,

 

S'hebben S. Claes, end God gelooft terstond.

 

 

 

Daer na so sterf [sic] Niclaes, end werd begraven;

 

Sijn vrienden hem een Marmel-steen-graf gaven:

 

Uyt t'hoofd eynd' vloeyd' een Oly-rijck fonteyne,

 

End uyt t'voet eynd een Bek' van water reyne.

 

Veel tijts daer-nae wiert de Stadt ingenomen,

 

Van Turcken, die zijn tot het graf ghecomen,

 

Van S. Niclaes, t'welck vol van Oly was,

 

Daer med' men veel wonden end zeers genas.

[p. 8]

 

T' wordt oock vertelt, dat S. Claes wonder wercken

 

Een Jood' beweegde sijn beeld na te wercken,

 

Om t'selv' in huys als een hoeder te stellen

 

Tegen dief, roover, oft die hem quaem' quellen;

 

Maer dieven zijn met veel goets wech gh[e]gaen,

 

End' lieten Claes alleen in den hoeck staen,

 

Hier op so heeft de Iode t'beeld geslaghen,

 

T'welck desen Sant niet heeft connen verdraghen,

 

Maer is verschenen met gecrockte leden

 

By dese dieven, die na t'bevel deden

 

Van S. Niclaes, brengende weer den roof:

 

Dus quamen dieven end Iood' tot t'geloof.

 

Zyn dit niet fabels van oude vrouwen,

 

Om d'arme lien in verblintheyt te houwen?