Roman van Moriaen

[p. 171]

tekstkritische noten

Vs. 4571 hen, J: hen lieden. Vs. 4576 dwaten, J: dwater.

VII.
[Hoe die heren te Moriane voren ende hoe die brullocht gemaect was.]

Daventure maect ons bekint,
Doen dit orloge was al gehint,
Ende Arturs lant te paise bracht,
Ward Moriaen alsoe bedacht,
Dat hi wilde doen ondertrouwe
Sinen vader sire moder, der vrowe.
Den oem bat hi oft hi woude
Dat hi met hem varen soude,
Diet gerne dede, ic maecs u vroet.
Doe seide Walewein ende Lanceloet,
Si wilden met hem mede varen
Om sire eren wille, twaren,
Ende om geselscap vanden here.
Dies dancte hen Moriaen sere.
Doe gereiden si hare vart,
Ende voren met hem ten clusenare ward.
Si voren blidelike onder hen;
Si telden van dingen die gesciden
Ginder ende hier menegertire,
Onthier ende si quamen ter rivire
Daer si sceepten ende over reden.
Ende alsi dwaten waren leden
Quamen si scire te Perchevaels oem,
Die hars nam daer goeden goem.
Ende Acglavael was al genesen,
Die gewont hadde gewesen.
Ende Moriaen vrachde hem daer nare
Oft hi al genesen ware,
Ende oft hi wilde doen daer of
Van sire moder sijn belof.
Hi seide dat hi gereet ware,
Ende wel genesen oppenbare;
‘Ende die trouwe willic anegaen
Die ic uwer moder hebbe gedaen,
Weltijt gi wilt, Godeweet:

[p. 172]

4590

Ic beent altoes te doene gereet.’

 

Perchevael seide: ‘Wat lettewi dan?

 

U soene es soe goeden man

 

Ende soe vrome ende so stout,

 

Gi moges Gode danken menechfout

4595

Dat gine hebt gewonnen nu.

 

Gereit u vaste, wi varen met u.

 

Her Walewein ende her Lanceloet

 

Sijn met hem comen om trouwe groet,

 

Ende selen met ons in Moriane varen.’

4600

Doen en werd daer geen langer sparen,

 

Sine gereiden hare vart

 

Ende reden met Moriane darward,

 

Die den wech conste bat gerede

 

Dat ieman van hen allen dede.

4605

Si reden so lange, dat sire quamen.

 

Ende alse die vanden lande vernamen

 

Dat Moriaen brachte sinen vader,

 

Trocken die heren derward algader,

 

Ende wildent som wedersecgen daer

4610

Om tgoet te behoudene, wet vor waer.

 

Doe dit Moriaen vernam

 

Wart hi so tornech ende so gram,

 

Dat hi trac sijn sward al bloet

 

Ende reet in dat meeste conroet,

4615

Ende sloger daer doet .xv. der heren,

 

Die hem sijn goet wilden ontkeren.

 

Alse dit die andere hebben vernomen

 

Sijn daer te genaden comen,

 

Ende kinden hem algader sijn lant,

4620

Ende gavent sire moder op te hant,

 

Ende ontfingent van haer weder,

 

Ende worden haer man daer af seder.

 

Doe dese dinge waren gehint,

 

Ende si vrowe was bekint

4625

In al tlant, suldi verstaen,

 

Doe maectmen daer die brullocht saen

 

Van Acglovale ende vander vrouwe:

 

Deen dede den anderen ondertrouwe.

 

Daer ward bliscap ende groet spel:

4630

Die brullocht duerde also wel

 

.xiiij. dage al even groet,

[p. 173]

 

Datmen daer gene porten sloet.

 

Daer was feeste ende groet spel:

 

Daer was hen allen gedient wel

4635

Van alles dies wies optie eerde.

 

Daer worden gegeven gode peerde,

 

Cledere grau ende oec bont:

 

Menegen scellinc, menech pont,

 

Menech scoenheit was daer gegeven

4640

Om datmen te blideliker soude leven.

 

Menestrele ende yraude mede

 

Ward daer gegeven grote rijchede,

 

Want daer was goets genoech.

 

Elc hadde daer wel sijn gevoech.

4645

Daer moesten bliven die heren nu,

 

Walewein ende Lanceloet, secgic u,

 

Tot dattie feeste leden was.

 

Perchevael bat hen, sijt seker das,

 

Ende Acglavael die brodegoem,

4650

Dat si der brullocht namen goem.

 

Dat daden si wel eerlike:

 

Daer ne was nieman, arm no rike,

 

Hine hadde gnoech ende planteit.

 

Wat hulpt hier af vele geseit?

4655

Doen die feeste daer was leden,

 

Ende die heren sijn gesceden,

 

Ende alle orlof hebben genomen,

 

Es Walewein ende Lanceloet comen

 

Ende Perchevael, dese heren, twaren,

4660

Wilden tes conincs Arturs hove varen;

 

Want het was den sinxenen na,

 

Ende die coninc, alsict versta,

 

Soude hof houden, sijt seker das,

 

Den meesten die nie gehouden was,

4665

Dor Galaäts wille, Lanceloets sone;

 

Want te hove soude comen die gone,

 

Ende soude riddere werden also wale.

 

Hier af liep groet die tale,

 

Dat hi dat grael winnen sal,

4670

Ende daventuren groet ende smal

 

Die ter tafelronden behoren toe.

 

Hi soude oec sitten, seidemen doe,

 

Int vresselijc sitten, wetet dan,

 

Daer noit in dorste sitten man.

4675

Om dit te siene, hebbic vernomen,

[p. 174]

 

Sal menech man te hove comen;

 

Want die coninc had doen gebieden

 

Den hogen ende den riken lieden,

 

Dat si comen souden te hove.

4680

Dus quam daer menech man van love.

 

Ende om dit sone wilde Lanceloet

 

Niet langer bliven daer al bloet,

 

Noch Walewein, noch Perchevale,

 

Ende namen orlof an Acglavale

4685

Ende an Moriane oec mede,

 

Ende an sire moder daer ter stede;

 

Ende reden so lange dat si quamen

 

Daer si den coninc Artur vernamen

 

Te Karmeloet, daer hi lach,

4690

Daer hi gerne te sine plach

 

Als hi stille wilde wesen.

 

Doe die coninc vernam van desen

 

Dat Walewein ende Lanceloet

 

Ende Perchevael oec mede al bloet

4695

Comen waren, was hi tien tide

 

Harre comst harde blide.

 

Ende doe hi vernam van Acglavale,

 

Ende si hem seide altemale

 

Hoe die brullocht is vergaen,

4700

Ende van Moriane oec dede verstaen,

 

Sine coenheit ende sine vromechede,

 

Die hi daer inden lande dede,

 

Was die coninc ende die coninginne

 

Harde blide in haren sinne.

Vs. 4604 Dat, J: Dan. Vs. 4618 Sijn daer, J: Sijn si daer.

Vs. 4698 seide, J: seiden. Vs. 4700 dede, J: deden.