Momus Annalen veur 1833 en XI

Op eene nieuwe oostersche belastingswet.

Het strekte een bestuur tot pligt

Het afgebroken evenwigt

Op 't spoedigst te herstellen.

Daar toe had het dan zijn verstand

Tot nut van 't dierbaar vaderland

Geweldig moeten kwellen.

Het staatsgestel was zoo verrot,

Het raderwerk zoo gansch kapot,

Dat men zich naauw dorst streelen

De wonden van het vaderland,

Door zijne kwalen overmand,

Gelukkig nog te heelen.

Doch moedig sloeg men d'hand aan 't werk

Men poogde lang, men poogde sterk;

Op 't laatste heeft 't mogen lukken

Alle ongeluk en hindernis,

En alles wat bezwarend is,

Voor immer te onderdrukken.

Het heilzaam middel werd ontdekt,

Dat tot des lands genezing strekt:

Ja 't is op 't eind gevonden!

De wet van liefde, van behoud,

Met regt wordt die door elk beschouwd

Als heeling aller wonden.

En zoo men daar aan twijflen mogt,

Zoo men dit te bestrijden zocht,

Door de een of de ander reden;

Tot antwoord diene in dit geschil:

Dat hij wonden heelen wil

Eerst moet de liên ontkleeden.