Verslag
van wegens eenen droevigen moord, gepleegd op de persoon van eene kat, in het jaar 1842 te Maastricht.
Retor fit, poëta nascitur.
dat wilt zegge:
Me kaan avekoat zien, en dog veul verstand heubbe.
Edel Achtbare Heer!
Justianius, Hugo Grotius,
Ulpranus en oug Pomponius,
Die zeker veur groete meysters passeere,
Terwyl ze in Themis tempel regeere,
Die woare avekoat en oug poëet,
Wie geer het hiel goot in hun werke zeet.
Den avekoat Lenoor, dee veer goot kinne,
Zoage veer altied zien discours beginne
In Mastreegter veerse, of in latien,
Dat konne veer oug in zien werke zien.
Woe veur zou ig dan neet in veerse spreeke
En loate den hiele barreau mer keeke;...
En wyl ig dan in veerse spreeke maag,
Kom ig ins met mie sujet veur den daag.
Geer zult het zeker allemoal wel weyte
Dat ig ins heub veur eyn kat moote pleyte,
Tegen eyne gelierden avekoat
Dee dit joar deyl maak van den hoege road.
Geer kont het zeker allemoal wel dinke,
Dat, veur zoe eyne swetzer aof te pinke,
Ig al mie verstand op schroave zat,
Ofschoen het mer kwestie woas van eyn kat.
Ie ig ug mien arguminte goan zegge,
Zal ig ug het ierste oet eyn goon legge,
Wat grappe met die kat woare gebeurd,
Luusterd ins allemoal good op mien weurd.
Heintsche Dinge, vergef mig de ezpressie,
Is eynen doeve milker van professie,
Heer heet kroppers, de schoenste van de stad,
En hoegvleegers die zien neet veur de kat.
Mer veur euse marchal te chagreneere,
Kwoame in zien hoes veul katte logeere,
Begoave zig s' nags in den doeve slaag
En zy poetsde de plaat weer met den daag.
Heer zag: ig zal ins good op moote passe
En die blixems kinder de oere wasse,
Met eyn half pond polver en ey pond loed,
Scheet ig dat kanailje pak allemoal doed;
Want dat kaan joa zoe neet mie blieve doore.
Den daag doa noa steyt heer op um 5 oore,
Heer loayt dadelik zien dobbel geweer,
En lek preupelkes eyn rouy kat doa neer.
Zienen noaber, woe oan die kat touhuurde,
Wie dee dat s' meurgens van zie vreuyke huurde
Dat het erm miemke, het ketsche woas doed,
Speulde dee benkelik op ziene poet.
Heer zag: Menhier, dat zien gemyn maneere
Dat geer de katte zoe goat maltraiteere,
Al kos het mig noe oug eyn kroen of drey,
Dan zult geer met mig veur de juge de pey,
Papageno zal mig wel defendeere,
Dan liert geer de katten oug respecteere,
Eyn ander tied hauwd geer eur hand der vaan,
Want me wet neet wat me nog weerde kaan.
Doa woord doe noa de politie geloupe,
Dee maan ging alle zien klagte verkoupe;
Proces-verbal weurd doa van opgemaak
En me vervolgde dan die groete zaak;
Me maakte doa van groete allegatie,
En Heintsche Dinge de kreeg eyn citatie:
Veur contraventie oan de code penoal
Kwoam den erme jong veur het tribbenoal.
Papageno kwoam de kat defendeere
En kwoam doa veur de regter soutineere,
Dat die kat die ziene client noe mis
Gans zeker door Dinge geschooten is,
Want woe zou die kat anders zien gebleeve
Es heur Dinge neet hey de scheut gegeeve.
Ig antwoorde: Menhier de juge de pey,
Veur op de pof te leulle kom ig neet hey;
Dat loat ig euver oan jong avekoate,
Die kaan me oug wel get wauwele loate;
Mer eynen auwe praktezyn wie ig,
Es dee get verteld dat heet mie gewig.
Woe durf iemand zoe get souteneere,
Doa moot Caput Salomonis regeere,
Lees Justinianus, es geer heum kind,
Zeet of geer neet in de Pandecte vind:
| |
Si mausa-gripia mortua est,
Wilt zegge, veur die gey latien verstoon,
Eyn kat kaan oug van honger vergoon;
Heyt geer eur kat get te vreete gegeeve
Dan weer ze misschien oug nog in het leeve,
Probeerd dat de kat die de bekker mis
Wel door euse client geschoote is;
En veur dat feyt goot te konne probeere
Moote veer de kat loate exhumeere;
Ig vroag eyn order van de juge de pey
En dan komp geer mig met de kat ins hey,
De corpus dilicti moot op de proppe
En dan zulle veer ug de mond wel stoppe;
Hey moot me handele volgens de wet,
Woe geer werregtig nog wienig van wet.
Papageno begoes te declameere,
En heer heet zig oug deurve permeteere
Met zien twie vuus op de toafel te sloon
Op dat de rigter heum good zou verstoon.
En zag: ‘Veur ongeleukke veur te komme,
Weurd oan kinder de metzer oafgenomme,
En het zelve moos oug weerde gedoon
Es dom luy met wette um wille goon,
Het is woerlik veur zig te chagrineere
Es me hun de wette huurt expliceere.’
Dat, begrip geer wel, sprong mig veur de kop
En dadelik noam ig het woord weer op;
Ig zag. - Es kinder met de metzer speule
Dan moot me hun de rooy ins loate veule,
Dan wagte zy zig eynen twiede kier
Of het deend hun te minste veur eyn lier;
Mer es avekoate hy komme plyte,
Vertelle zaken woe ze niks van wyte,
Zoe get moos euveraal verbooye zien.
D'rum zeet de heylige schrif in latien:
Beati pauperibus spiritu,
En dat wilt zegge: Stek ug in het struu.
Zalig zijn ze die beroof zijn van zinnen,
Zy heubbe dikke keup mer niks te binne,
Anders heyt geer neet op de pof geluld
En gezag wat geer oug bewieze zult.
Menhier Papageno, geer moot good weyte,
Dat ig kwoam veur de vrederegter pleyte
In den tied dat geer in 't collegie zoat
Doe schreef ig al by eynen avekoat;
Doe heub ig al veul processe gewonne,
Wat ug alle mien vrun getuige konne,
En es me, wie geer zek, gyn wette kint,
Weyt ig neet wie me zoe proces dan wint;
T' is gyn kwestie van personalityte,
T' is euver de kat dat veer moote plyte.
Ig heub mien moyings veur den daag gelag
En ig heub doa euver genoeg gezag.
De rigter moos noe het oordeyl oet spreeke,
Mer neyn! het woord oetgesteld op elf weeke,
Papageno woas blixems in den angs
En Dinge dee zag ig kom goot doa langs.
Mer.... o Vanos hominum mentis, o pectora caeca!
Woe kaan me zig dog mer zoe verdoale,
Heintsche Dinge moos de koste betoale;
Heer woord veur 5 gulde gecondamneerd
Dat is wat heum het meyste chagrineerd.
Het schynt dat in eus wette styt geschreeve:
Alle katten en kanyns zulle leeve!
Die weurde in eus land geprotegeerd,
Pas good op, dat geer hun mer neet mankeerd.
C.....
Doktoer in de regten en in de medecynne.
|
|
Auteursrechtvrij