Den minnelijcken roosen-knop

[p. 184]

Op eenen Altyt-klaeghenden,, laet-dunckenden waen sot.

'T IS drolligh datmen my niet hooger schat, seght Stas.

't Is drolligh dat ick noyt word' 't geen ick gerne was.

't Is drolligh dat mijn gelt versmelt gelijck als was.
't Is drolligh dat ick niet en vind' in kist, noch kas.
't Is drolligh dat ick loop met platten buyl, en tas.
't Is drolligh 'k drinck nochtans soo gerne hypocras.
't Is drolligh dat ick niet bekaut een Lieff int gras.
't Is drolligh sy my smaet midts my geneer met vlas.

[p. 185]

 

'tIs drolligh dat ick stort om haer een traenen plas.

 

'tIs drolligh dat ick weet, ick haere sieckt genas.

 

'tIs drolligh ick om haer soud' moeten gaen naer 't Sas.

 

'tIs drolligh dat ick eer verlies en al den bras.

 

'tIs drolligh als ick roep, betaelt, dat 't volck roept cras

 

'tIs drolligh dat mijn hoop soo broos is als gelas.

 

'tIs drolligh dat nu al mijn spillen sijn in 't as.

 

'tIs drolligh dat ick staen geheelijck van 't Compas

 

'tIs drolligh dat ick snachts soo ronck gelijck een Bas.

 

'tIs drolligh daer ick my altydt spoede soo ras.

 

'tIs drolligh dat ick mijn Planeet soo avrecht las.

 

'tIs drolligh dat gy kackt, verstaet gy dat wel Stas.