Den minnelijcken roosen-knop

Coridon Jeloes gesint
Tuyght dat hy oprecht bemint

Stemme: Doen ick lest eens quam gegaen.

Coridon

OSoete Nymph mijn herderin,

Gebeurde my die eere,

In Venus Hoff den droeven sin
VVat 't samen te verkeeren,
Den swaeren geest die sau vergaen,
Kompt en laet ons hier niet staen
Siet hoe groen,, Dat 't plantsoen,,
Staet, en weest dogh niet belaen.

Flora.

2. k' Sou Coridon u wel terstont

Mijn myningh openbaeren,

[p. 113]

 

Kend' ick u hert soo, als den mont

 

Die my het wilt verklaeren,

 

Om te gaen wat in het groen

 

Dat sou ick seer geerne doen;

 

Dan ick gis,, Dat het is

 

Maer alleen een quaet vermoen.

 

Cor.

 

3. Herdrin siet gy my daer voor aen

 

Dat ick gevynst sou spreken?

 

Noyt en heb ick sulx begaen,

 

'tEn syn maer minne treken?

 

Maer ick vraeght met hert, en sin

 

Niet als uyt oprechte MIN:

 

Mijnt gy dan,, Dat ick van

 

Soo gevynsde Minnaers bin?

 

Flora.

 

4. Jae Coridon t' is meer geschiet

 

Men sulx al sagh gebeuren;

 

Oft' g' oock dat tracht, en weet ick niet:

 

Wilt naer een ander speuren,

 

Tis noch beter datmen waeght,

 

Dan daer naer te laet beklaeght,

 

Herder wegh,, Want ick segh,,

 

Sulx en dient my niet gevraeght.

 

Cor

 

5. Ach Flora k'merck dat immers wel

 

Dat gy spreeckt maer tot blaemen,

 

Waerom valt gy my soo rebel,

 

Laet ons vry-moedich t'saemen

 

In het groen vermijden gaen,

 

Daer die groene Boomkens staen

 

Liefste hoe,, Wel waer toe,,

 

Syt gy dogh daer voor belaen.

 

Flo.

 

6. Vermidts dat gy my bidt soo lanck

 

Compt laet het dan geschieden:

 

Cori.

 

Mijn Herderin ick weet u danck,

 

Den wech sal t' ons bedieden,

[p. 114]

 

Flo.

 

Waer naer toe, oft tot wat kant?

 

Cori.

 

Naer den koelen water Strant,

 

Oft al-hier,, Ist plesier,

 

In dit groene koren lant.

 

 

 

Liefde is gemijn

 

Maer de Trauwe klijn.