Den minnelijcken roosen-knop

[p. 103]

Coridon beklaeght hem seer’ Om datmen 't goet nu kiest voor d'eer.

Stemme: Sille bosschen eensaem waut.

DE Wereledt ken ick nu oprecht

Daerom beklaegh ick my te recht

Dat ick geboren sy
Van stam! en af-kompst slecht,
Mijn leet beschry;
O! wee? myns armen knecht;
k'Beschry dat my Fortuna wederleght.
Want meermen om het goet
Dan om die eer nu doet
O snooden echt!

2. Op deught, oft trou men niet acht,

Naer hoogher staet een jder tracht,
Een Maeght wordt nu verlijt
Gaut suchtich, door den pracht
Sonder respyt;
Die nu niet ryck en gaet,
Van jder een woort hy nu seer versmaet
'tIs nu den Gulden tyt
Jder hem geeft beryt
Tot eer en staet

3. Wie goet, en gelt heeft (soo ick speur)

Hem nu bevint in groot faveur
Ist Moordenaer, oft Dief,
Het gelt is nu den fleur
Men heeft hem lief
'tGeen my ontrust, en quelt
Dat nu een Maeght verleyt wordt door het gelt
Die Rycker is als ick,
'tGeen my daerom soo dick

[p. 104]

 

In droef heyt stelt.

 

4. Denckt Lief, denckt dat so eenē man

 

Aen t'goet seer licht geraecken kan

 

Die t'syn wel gaede slaet,

 

En wat is ryckdom dan,

 

In overdaet?

 

Diet oock,, als roock,, verquist,

 

Gy siet,, t'geschiet,,

 

t' Verdwynt oock als het mist,

 

Sijn schatten die vergaen,

 

Die schande blijft hem staen.

 

Volght mijn vermaen.

 

 

 

't Tis nu den gulden tyt, om Gaut is 't al te krygen,

 

't Sy gy u wilt tot staet, of tot een Vryster nygen;

 

Hoe wel gy syt geleert komt gy maer sonder gelt,

 

VVordt als den beßē haest vast inden hoeck gestelt

 

VVant oft gy leelijck syt, oft hoer, oft fiel oft dief,

 

Hebt gy maer't meeste gelt, men heeft u 't meeste lief