Den minnelijcken roosen-knop

[p. 86]

Het is een killigh hert, en sonder goeden raet,
Dat om den eersten, Neen, een lieve vryster laet.

Stemme: Sulamite keert weder.

ACh! Beminde u vluchten

Helaes! sijn my in plaets van blij genuchtē

Niet dan gequel, en droevigh suchten,
Hoe kan eē lijf, begaeft met goede zeden
Haer Herders klacht vertreden,
Wîens Liefd' te voren
Is overlangh geboren.
Mijn beminde, mijn beminde, mijn beminde uytverkoren.

2. Ach wanneer ick gedencke,

Helaes! hoe menich rys, het loddich wēcken
En Minne-Liedekens schencken
Mijn Herders hert in plaets van 'tvoorgenieten
Een traenen-stroom moet vlieten,
Ach! oft gy mede
Ten Hauwelijck waert in getrede
Herderinne, Herderinne, herderin: k'was te vrede

3. Maer Sylvia mijn schoone,

Nu mijn oogē noch siē u vry ten toone:
Ja verçiert met Maeghdens Kroone,
Hoe sou mijn ziel niet op een nieu verblijden
Om u wedrom te vryden
Met vastigh bauwen;
Dat gy eens sult ophauwē
Herderinne, herderinne, herderinne eē voornemē niet te trauwē

4. Ach mijn soet hert, mijn leven,

Laet in u sachte borst niet sijn gescreven

[p. 87]

 

U ten Hauwelijck uyt te geven

 

Laet mijn gesicht,

 

Mijn Herders Boertse klachten

 

U Sylvia versachten;

 

En 't weyden van mijn Veede,

 

k' Sal d'Herders kleede,

 

Ist u wille, ist u wille, ist u wille laeten mede.

 

5. Ach! mijn waerde Beminde

 

Och! laet u vernuft, en kloeck gesinde,

 

Mijn Liefde plaetse vinde,

 

Soo sal mijn ziel sich wel geluckigh reek'en

 

En Godt lof uyt-spreken,

 

Laet u verstande

 

Mijn liefdes Offerhande

 

 

 

O beminde!ô beminde!ô beminde 'tsaemē panden.

 

Mijn Lief in dien ghy hebt mijn hert,

 

Versoeckt ghy noch een meerder teecken?

 

VVaer is door 't minder iet gebleecken?

 

Daer meerder niet betrauwt en wert.