Den minnelijcken roosen-knop

[p. 24]

Een Minnaer vlijt zijn Liefste aen:
Mijn licht, mijn Son, mijn schoon Diaen;
Maer als den lust wat is vergaen,
Dan schynt sy nauws een halve Maen.

Stemme: Courante la Raine.

OTroost in mijne smert,

O! Engel van mijn wesen,

Gy wordt gepresen
Van my, die u soo vast
Geprint hebt in mijn jeughdigh hert
Gy syt alleen die ick bemin,
k' Heb u soo vast gestelt in mijnen sin,
Dat ick souw sterven,
Moest ick u derven,
Mijn soet gewin.

2. U Ooghskens als Cristael,

U schoonheyt uyt-gelesen
Op my geresen,
Als ick u eerst aen-sagh
Gelijck een klaere Sonne strael.
U Borstjens als een Leli Blom,
Syn d'oorsaeck, dat ik dick wils by u com
Die sijn de reden,
Dat ick noch heden
In Liefde swom.

[p. 25]

 

3. Op dat ick door mijn smert

 

U Liefde magh genieten,

 

Cupid' wilt schieten

 

Met uwen schicht in het diepst

 

Van haer verkillend' hert;

 

Dan sal ick schryven met mijn pen,

 

Dat ick de schult, noch oock de oorsaeck ben,

 

Wilt my verschoonen,

 

En haer verthoonen

 

My voor Dienaer ken.

 

4. Wat heb ick noch al meer!

 

Niet meer kan ick versinnen

 

Als u te Minnen:

 

Daer om heb ick mijn hert

 

Gestelt op u, tot wie my keer

 

Op dat ick door stant-vastigheyt

 

U krygen souw en door getrouwigheyt;

 

Wilt Klappers haeten,

 

En met my praeten

 

Tot hunder spyt.

 

 

 

VVaer toe sluyt gy u hals en u sneeuw witte handen

 

Aen dese gaude boey, in dese gulde banden!

 

Terwyl gy u verthoont in een gevangens schyn,

 

Soo voert gy heerschappy baldaedigh over mijn.

 

Komt Nymphe, komt en doet u boeyen om mijn leden;

 

VVant die betaemen meer mijn staet als s'u ooyt deden:

 

Ick ben u schoonheyts slaeff; soo ist oock reden dan

 

Dat ick, en niet dat gy, de teeckens draeght daer van.