Den minnelijcken roosen-knop

[p. 8]

['T Soet beginnen,,Vande aengenaemste vreught]

Stemme: Rosalinde Vrouwe van &c.

'T Soet beginnen,,Vande aengenaemste vreught,

Is het MINNEN,, Vast gegront op eer, en deught!

VVie syn saecken,, Stieren kan met goet beleyt,
Om te raecken,, t' Rechte wit van eer-baerheyt.
Die sal haest verkrygen voor syn wel verdiende Croon
Al de bly-heyt,, Rust, en vry-heyt,
Die een MINNAER wacht tot loon.

2. t'Eensaem leven,, Baert in ons een swaer gemoedts

Door het sweven,, Dat de quaey gedachten voedt.
t' Is gebleken,, Doen haer Philis eenigh vandt,
Dat dees treken,, Syn geschiet tot eyghen schandt,
Want het een saem leven en verweckt geen ander vrucht.
Dan door krachten,, Te betrachten,
Dat Vrouw Echo weder-sucht.

[p. 9]

 

3. Wel te paren,, Is een Hemel op der aert:

 

Laet dan vaeren,, Al dat u 'tgemoet beswaert

 

't Eensaem haecken,, Alle jeught niet wel en past;

 

Wilt dan maecken,, Dat d'een handt het ander wast.

 

Vreughdigh jonghe dieren, siet dat ghy u Boomkens jnt,

 

Naer u wenschen,, Eer 't verslenschen,

 

Van u groene jeught begint.

 

4. Een te wesen,, Heeft ons den Atheneaen,

 

Seer gepresen,, Maer ten stont sicher niemant aen

 

Hy ginck woonen,, Buyten in een een-saem dal

 

Om te thoonen,, Dat hy vyandt was van al,

 

Vyandt vande menschen die hy vloot met vrees, en schrick

 

Dan die smaedigh,, on-beraedigh,

 

Hun verhingen aen syn Mick.

 

5. MINNE Toomers,, Waerom doch de MIN veracht?

 

Rechte Droomers,, Vrienden van het Muyl-geslacht:

 

Venus Hinckers,, Erme Rekels sonder Steert,

[p. 10]

 

Snoode Linckers,, Quaelijck geen dry myten weert,

 

Gaet dogh uwe wegen en haudt Tymon vry te vriendt:

 

VVilt dees saecken,, Niet meer raecken,

 

VVant u 't MINNEN niet en diendt.

 

6. Siet hoe swierigh,, Al 't gedierte van het waudt,

 

Onbestierigh 't MINNENS wetten onder-haudt.

 

Ja de Boomen,, Dringhen hunne botten uyt,

 

En de stroomen,, Ruysschen met een vremt geluyt:

 

Dies men can bemercken soo in t waeter, als op 'tLandt,

 

Dat door 't woordts,, kracht 't geen ons voorts,, bracht

 

Alles noch in MINNE brandt.

 

 

 

MINNE Weet het al te voegen,

 

MINNE Neemt het al voor goet,

 

MINNE Geeft aen ons 't genoeghen,

 

MINNE Maeckt van bitter soet,

 

MINNE Haeckt naer 't soet gerief,

 

MINNE Brenght ons aen een Lief.