Den minnelijcken roosen-knop

[p. XXIX]

Loff-rym ter eeren den konst-vloyenden boeck genaemt dēn Minnelycken roosen-knop
haudende veel vermaeckelijcke Nieuw-Liedekens ten thoon gestelt door de Lieff-hebbers vande Hooft Rethorycke Kamer van Brabant genampt de Roos.

KOmt voort ghy Jonghe Jeught Waer blijft ghy nu staen draelen?

Vreest gy een ROOSEN-KNOP van synen plant te haelen,

Neen Minnaers vreest doch niet pluckt met u redens handt,

Want sijnen reuck sal u doen openen 't verstandt,

Al ist maer eenen KNOP versch uyt het haut gesproten,

Nochtans soo leyt in hem verholentheyt besloten

Om u te toonen, hoe gy deughtsaem vryen sult

En hoe gy in't gevry sult nemen u gedult

Noch sal dit EDEL-KNOP door sijn verholentheden

V leeren om altyt de blijven by de reden:

Daer by soo wort in hem oock aerdighlijck bespeurt

Een lieffelijck vermaeck als u Beminde treurt

Vraeght jmant wie dat hem soo Heerlijck heeft doen groyen

[p. XXX]

 

En op den ROOSELAER soo blosich heeft doen bloyen;

 

O! soo gy 't recht bescheet hier van soeckt te verstaen?

 

't Is door de Vrinden van de ROOSE al-gedaen,

 

Die door haer wys beleydt en vrindelijck bestieren

 

Den KNOP soo wonderlijck doen voor ons Oogen swieren,

 

't Syn de verstanden van de Hooft-Caemer al-daer,

 

Die soo schoon hebben op het redenryckx altaer

 

Gestelt den Ed'len KNOP waer door sy tot verschoonen

 

Verdienen om met eer en Loff-sangh haer te Kroonen

 

Maer mits dat ons vernuft te plomp is en te groff

 

Soo moetmen swichten in hun recht verdienden loff

 

En doen maer simpelijck met d'onervaren menschen

 

Dat is geluck en heyl met desen KNOP te wenschen

 

Doch 't geen men niet en kan voldoen uyt onsen naem

 

Dat sal den lieven KNOP selfs uytten door sijn Faem,

Op-gedragen door de Lief-hebbers vande Redenrijcke Gulde van S. Jan genaemt de Peoeneonder het spreuck In principio erat verbum. (Door vreest het woort) Prins der Personagien>