Merlyn. Jaargang 2

[p. 52]

[Gedichten van H.C. ten Berge en Reinout Vreijling]

H.C. ten Berge

in het jaar van de pest

je fis de macabree la danse

Ik denk in dertien achtenveertig het gebeurde:
Duizend zwervers
Ladderzat als luizen op de weg naar kolenberg.
Hoewel bespied en ingesloten
Door gele zoete geur, beslopen we de vrouwen
Fors begoten en verleid met vissop van sint joris,
Braken krampen de bedsteden uit
En de stuitvos die haar driemaal
In de aars blies won de prijs -
Een vet kapoen, een huldeblijk van kakadoris

Wisten wij veel van vergezichten
Op een oud kasteel; er was modder
Op de windsels en een gratis graf
Waarvan wind de weeë buit doorgaf
Aan nettendragers en doctoren
Aan drinkers van de schuit

Toen ik oud was viel ik
Aan de ziekte van de min
En ging ten onder

Een misverstand: men staat opnieuw aan het begin
(Bek af, bedrogen, nat nog van geboorte)
En weet teveel. er zijn kafees
Geluiden in de verte, eenzelfde zon is er
Die op de vlierboom schijnt.

[p. 53]

 

Men zwerft, kijkt rond

 

Kucht uche uche koud als een adellijke rimpelhand.

 

Wat wingewest

 

Was, heet nu front

 

Verder vreten ze elkaar gelikt of ongelikt

 

Met huid en haar, de zuiplap de sirene

 

Schrijvers vedelaars en andere meneren.

 

Zijn hand trilt als de pest

 

Besmet likt men geen zweren.

 

Wat nog rest is kijken in de zon,

 

Een rookwolk blazen en dan

 

Denken of het ooit wel anders kon

[p. 54]

H.C. ten Berge

Scherven snavels wet de oude
op de bouwval der verbeelding
breekt zijn wapen
het aartsvaderlijk beschimmeld scherp
van dood

besneeuwd beweeglijk bergland
op zijn netvlies, in de verte
kempen heldere vogels om een kinderstem

in winterzon koestert
beproeft hij het bikkelhard ei van de herinnering
vleugellam en lichtgeraakt bestaan
om mooibeschreven liefde die gevlogen is.
een veldmuis ritselt in de rietkap naar zijn wijfje

hij is leeg als schoonheid, een schelp jazeker
soms ruist er iets na
in het gehoor het dichtvriezend wak van de tijd
dat levenslange celstraf en het open been der poëzie
bedreigt

scherven snavels wet de oude
in het ijs ziet hij
de witte buik van dode vis

schraler omlijnd

[p. 55]

H.C. ten Berge

Ik bouw een bloemrijk beeld
gezien het feit dat nikolaas op tijd
gevoed wordt en ik haar luidkeels in lorca lees -
rosa, la de los camborios
die voor haar deur zit, treurend
met twee afgesneden borsten op een schotel
en de guardia civil brandschat
de zigeunerstad -
dan vind ik liefde wel aardig
als liefde bedoeld wordt

men kan het allemaal bezingen
en men zingt maar, boordevol stamel en spraak

nu ja, men valt wel vlug in beeldrijke babbels
aan borsten dijen ten prooi
(weet je, het is ook zo mooi)
even voelt men zich de pottenbaas
die handen legt rond malse klei
de kneedbare kom van een borst
de zachte volle vaas van een dij

ik denk aan rosa, la de los camborios
en zie hoe nikolaas zijn twijgehandjes
aan haar borst slaat.
dan vind ik liefde wel aardig

ik bouw een bloemrijk beeld voor hazeharten
vol geweld

[p. 56]

Reinout Vreijling

Kom laat ik dit gevoel bijzetten
in het mausoleum der betere dingen
dansend op de buikriem der aarde
de veelgeplaagde als een Indiaan
een vruchtbaarheidsritueel voltrekkend
oeroud op de tonen van jazz
en zilveren vogels schieten
met een pijl en boog of moderner
met een machinegeweer merk Bofors
een juweel van precisie water-gekoeld
snel-schietend als het flitsen van zon
die gloeiende naarling
en treurig het mausoleum versieren
met veren sparappels en carcassen
van kleinere roofdieren
en een sarcophaag plaatsen plechtig
met rondom een halfgeopende deur
een droefgeestige vlinder een getemd
sphynxje met een schijnheilige glimlach
en een feeks als vlijtige spinster
en het gevoel stemmig gedenken
want het was een énig gevoel
zoals een tiener zou zeggen
hautain giechelend heupwiegend
gebouwd uit strakke blue-jeans
een strakkere trui en geschilderde ogen.

[p. 57]

Reinout Vreijling

Reisgidsen waren zijn geliefde lectuur
een Baedeker uit 1910 met andere grenzen
dan de bekende folders voor 8- of 10-daagse
reizen naar Noorwegen Spanje Tirol
of dichter bij huis het Ahrdal en Zeven-
gebergte (3 dagen) of 1 dag Brussel.
In Parijs wist hij uitstekend de weg
en at hij schriftelijk in beroemde hotels
en op mistige zondagen als het verlangen
in hem ontwaakte draaide hij peinzend
de wereldbol tussen zijn vingers
en dacht aan een meisje dat sloop slechts
in een bontjas gekleed door nachtelijke
gangen (hij had Schnitzler gelezen)
maar hij bleef thuis nam misschien
een enkele maal de bus naar het dichtst-
bijzijnde dorp dronk een kop koffie aan de rivier
en wandelde bedachtzaam naar huis.