Mededelingen van het Cyriel Buysse Genootschap 25

[p. 55]

[Eerste bedrijf]

Een Souterrain-eetkamer

Bij het ophalen van 't gordijn zit Euzeke vlijtig naast de middentafel op de naaimachine te werken. Zij werkt aan wit goed. Jeannette links binnen.

JEANNETTE

(met het tafellaken op den arm)

Euzeke, mijn kind...

EUZEKE

(even ophoudend, met spijt)

Es't tijd, Zjanitte?

JEANNETTE

Ha joát, zilde, nog tien menuutses!...

[p. 56]

EUZEKE

(blij)

Nog tien menuutses da 'k mage veurt wirken; 'k zal mij hoasten; 'k zoe toch zuu geiren die sleppen genoaid hén

(de machine ratelt razendvlug)

.

JEANNETTE

Joa moar Euzeke ge zij mis, zilde, die tien menuutses 'n zein vuur ih niet, ze zein vuur mei, om de toafel te dekken, 't Volk kan hier alle menute goan zein. Ala toe mijn jongsken begin moar op te kroamen.

EUZEKE

(goedmoedig)

Ach, Zjanitte, gij zijt toch 'n ploage

(begint op te ruimen)

.

JEANNETTE

Es 't aan die hendes van menier Florimond dat-e bezig zijt?

EUZEKE

Ha joát e-woar die jongen hè ze nuudig. En 'k zoe ze hem malgré nog ne kier moete passen uuk. De kroagskes spandegen aan zeinen hals.

JEANNETTE

(tafeldekkend; houdt even op. Beide handen plat op tafel)

Euzenie, zoedt-e gij wille gelueven... 'k hè wel 'n oardig gedacht over menier Florimond.

EUZEKE

(verwonderd)

'n Oardig gedacht, Zjanitte, hoe zeu datte?

JEANNETTE

Ala, oardig en nie oardig. 'K wille zeggen da 'k miene da madame Verpoest hem geiren zoe zien treiwen.

EUZEKE

(schijnbaar achteloos haar dingen bij elkaar zoekend)

Es 't woar, Zjanitte?

JEANNETTE

Joa't; en volgens mein gedacht es 't die madam Carbonnelle die doarmee mokelt, vuur huur nichtsje en natuurlijk uuk veur d'r wa cenzen uit te sloane. Want de dien he ze nuudig zilde.

EUZEKE

Dat-e zoedt peizen da z' huur veur huur mokelijnge doe betoalen.

JEANNETTE

Ha nien z' zeker! mee huur twie zwalpeiers⁽¹⁾ van zeuns die 't al verbrassen. Os nen boeremeinsch nen treiw mokelt krijgt hij een pannen broek cadeau moar bij mad. Carb. zal 't'n beetse dierder kosten. Zij moar zeker.

EUZEKE

't Es oardig volk, geluuf 'k.

JEANNETTE

't Es zeker oardig volk. Ge'n weet doar giene rechtere kant aan. 'k weet er van te spreke, 'k hè d'r ommers geweund as meisse, as ge da meug weunen hieten, woar da ge moar 3 moanden 'n blijft. As er iemand kwam veur

(1) Zwalpei: drinkebroer.

[p. 57]

EUZEKE

(invallend)

Moet-e gij nie vuur dekken Zjanitte?

JEANNETTE

O, 'k he tijd genoeg [...] geld 'k moest altijd zeggen da madam niet thuis 'n was. Menier 'n tel nie mee; da es 'n ootsjen⁽²⁾ in 't cijferen, 't Schijnt da ze zij geld lienen op huugen interest aan de dieë die in de krot zitten.

EUZEKE

(als boven)

't Es-ie hij wèl meugelijk.

JEANNETTE

Moar k'n peize niet dat 't zal lukke, mee da nichtsje, menier Florimond 'n hé d'r denke mij gien goeste noar.

EUZEKE

(als boven)

Hij hè nog tijd genoeg uuk. Hij es nog zuu jonk.

JEANNETTE

Joaj hij, da es woar. Moar weet-e gij wat dat 't es: madame Verpoest vreest dat 't mee menier Florimond zou keunen goan lijk mee menier Julien en 't es doarvan da ze schouw es.

EUZEKE

(steeds naaiend)

Joa moar, menier Julien, azuu 'n soepe. Zoe da woar zijn dat ie hij al 2 kinders he bij die onderheiwerigge.⁽³⁾

JEANNETTE

Ah joa't zilde 't es van eigen woar - twie mannekes. 't Ewste hé passeerde joar al zijn ieste commune gedoan. Joa moar menier Julien 'n zjeneert hem nie zilde. 't s Zondags goat-ie-hij mee heur uit. Meine boas he z'over viertien doagen nog te goare noar de Paillon de la Lys zien goan.

Een rijwiel houdt buiten stil voor een der raampjes en de bakkersknecht klopt op de ruit.

DE BAKKERSKNECHT

(van buiten)

Boterkoekkee!

JEANNETTE

(trekt het venster open)

Ha, deugeniet, zij-je doare? K miende da ge nie meer 'n ging komen.

BAKKERSKNECHT

(reikt zijn pakje aan)

Ha 'k'n ben toch nie te loate, zeker.

(Bukt zich)

Ah, Euzeke, zij-de gij doar uuke? Mag ik ou ne kier in mijn oarms pakke?

EUZEKE

(zonder haar werk te staken)

Joa joa g' kom moar binnen.

BAKKERSKNECHT

't Spijt mij da 'k gien katte 'n ben. 'K zoe al geiwe.

MAD. VERPOEST

(onzichtbaar, achter deur rechts)

Zjanitte!...

JEANNETTE

(slaat fluks het raampje dicht)

Wa blieft er ou. Ja, madam.

MAD. VERPOEST

(als boven)

Es de compteur open, Zjanitte?

Bakkersknecht vlug weg.

(2) Ootsje: nulletje.

(3) Onderhouderigge: vrouw die zich laat onderhouden.

[p. 58]

JEANNETTE

Of dat de compteur open es?

MAD. VERPOEST

Ha joa, 'k vroag het ih.

JEANNETTE

Joaj hij, madam, 'k doe ik hem altijd open os 't oavend wordt.

MAD. VERPOEST

(in de deurpost achter it scherm roepend)

Hij es open

(binnen)

Zijn ze mee de boterkoeken al geweest, Zjanitte?

JEANNETTE

(met het pakje in de hand)

Kijk, madam, 'k hè ze zjuust ontvangen,

(schikt verder de tafel)

MAD. VERPOEST

(tot Euzeke)

Euzeke, jonk...

EUZEKE

(opstaande)

Joa, madam, 'k zal boven veurt goan doen, 't wordt hier te donker uuk.

(ruimt vlug op)

MAD. VERPOEST

Zie-je 't ou kloar te spele.

EUZEKE

'K peis 't toch wel, madam. Da menier Florimond nog ne kier wilde passen.

MAD. VERPOEST

Hij zal-ie hij nog ne kier passe, van os 't volk wig es.

PAULKE

(gejaagd binnen)

Euzenie, 'k hè doar 'n hoaksken in mijne rok gescheurd. Toe, pak ne kier al geiwen 'n noalden en nen droad.

MAD. VERPOEST

(ge[ë]rgerd)

Qu'est-ce que tu as fait main'nant de nouveau. Toujours déchirer, vous.

(Euzeke naait)

PAULKE

C'est la faute à Marina, m'man avec son crochet et bottines sur les chaises toujours.

MAD. VERPOEST

(kijkt naar de scheur)

Ha, mildiekeu! Hoe es da nou toch meugelijk! Kijkt-e gij nie dan woar dat-e gij ou zet? Ha 'k zoe ik mij op de messen en de fourchetten goan zetten 't zoedt er-ie hij hier schuune uit zi[e]n da iederien azuu moest doen. Ça est de nouveau une jupe pour le diable. Ge mien gulder zeker dat 't amoal nie 'n kost.

(Gebel aan de voordeur)

Ala toe ze zijn doar al!

(tot Euzeke)

Euzenie, 'k moe uuk nog passe van den oavend, os 't volk wig es.

EUZEKE

(naaiend)

Joa, madam.

MAD. VERP.

'K luupe noar boven,

(tot Jeannette die naar de deur loopt)

Zjanitte hoal gij papa moar, van da ge ze binne geloaten hèt.

JEANNETTE

Joa, madam.

(Links af)

MAD. VERP.

(tot Paulke)

Et dites-lui alors quelle ferme les blaffetures et quelle allume tout de suite de la lumière.

(Vlug naar deur rechts. Stuit daar op Marina die binnen komt)

MARINA

Ils sont là? Ze zein doar?

MAD. VERP.

(handen op heupen)

'k ben ekik hier uuk. En weet-e wat dat-e gij doet. Pas gij 'n beetsen op dat-e gien crochets op de stoele mier 'n loat liggen,

(af)

[p. 59]

MARINA

Ça est main'nant une affaire vuur da hoakske. Tu montes en haut, Paula?

EUZEKE

't Es gedoan, iefer Paula. Giene meinsch mier die 't kan zien.

Paula en Marina vlug rechts af. Euzeke schuift haastig de naaimachine op zij, bedekt die met een linnen en ook vlug af, links.

Het tooneel blijft een poosje leeg.

JEANNETTE

(rechts op, met verpoest, dien zij in een rolzetel voortduwt)

VERPOEST

Heu, heu, heu...

(wijst met onvaste hand naar de plaats waar hij wil zitten)

JEANNETTE

Joa joa menier Verpoest, zij moar gerust, 'k wete wel woar da ge wil zitten... Hier, ne woar? Es 't azeu goed?

VERPOEST

(de hand uitstrekkend naar de boterkoeken)

Heu, heu, heu...

Stemmengeluid en gestommel achter het scherm rechts.

JEANNETTE

Och Hiere ze zijn doar al. 'k goa al gauwe mijne witte veusschoot⁽⁴⁾ aantrekken,

(vlug af links)

MAD. VERPOEST

(achter 't scherm)

Prenez garde, Monsieur Carbonelle, dans ce temps de l'année il fait tellement obscur dans les escaliers qu'on se casserait bien quelque chose.

Rechts op: Meneer Carbonnelle, Mevrouw Carbonnelle met haar hondje op den arm. Mad. Verpoest Marina en Paulke.

MAD. CARBONNELLE

(tot Verpoest, die een vruchtelooze beweging maakt om op te staan)

Non non Mr V. ne vous d[é]rangez pas pour nous, tenez-vous à l'aise, nous venons un peu vous dire bonjour et voir comment vous allez. Ça va toujours bien, d'après ce que je vois; et l'appétit est toujours bon?

VERPOEST

Heu...heu...heu.

CARBONNELLE

(insgelijks v's hand drukkend)

Eh bien, ça va toujours?

MAD. VERPOEST

Oui, ça va comme ça va, il dort bien, il mange bien, il a de l'ouverture dans son corps, hij goa noar achter op zijnen tijd, moar de sproake zie-je, dàt est. De sproake et son une main, sa gauche qui reste toujours un peu... un peu... slapkes.

CARBONNELLE

(tot Verpoest)

Quelles bonnes nouvelles!

(4) Veusschoot: voorschoot, schort.

[p. 60]

MAD. VERPOEST

(bedrijvig)

Asseyez-vous mais, Mr et Me Carb. Je vais tout de suite allumer de la lumière et faire servir le café

(roept naar links)

Zjanitte?

(allen nemen plaats)

JEANNETTE

(achter 't scherm)

Madam?

MAD. V.

Zjanitte, stoat de compteur ope en es de káffee geried?

JEANNETTE

(als boven)

Joa j 'hij, madam.

MAD. V

('t gas aanstekend)

Hawèl, ge meugt opdienen, Zjanitte.

JEANNETTE

(als boven)

Joa, madam.

MAD. CARB.

(tot haar hondje)

Allo. Koest. Carlo. Etre sage.

(tot Mad. Verp.)

Mag hij mee aan toafel zitte madam?

MAD. VERP.

(inschikkelijk)

Ha ba joaj hij, 't ziet er ie hij mij 'n broaf biestjen uit.

MARINA

('t hondje streelend)

Et si gen til... Carlo.

PAULKE

Hij blijnkt schuune...! Kijk ne kier noar zijn kopke.

(wil hem ook streelen, maar trekt toch haar hand terug)

MAD. CARB.

Ge'n moet nie verlege zein, mademoiselle, hij 'n zal gien kwoad doen. Et toujours très propre, jamais rien dans la maison. N'est-ce pas Bibiesken?

CARBONNELLE

(onnoozel lachend)

Il est gâté, n'est-ce pas. 't Es lijk 'n bedorve kind. Altijd de beste beetses.

JEANNETTE

(binnen, dient op. Bedeesd tot Mr en Me Carb)

Dag madam, dag meniere.

MAD. CARB.

(gepinceerd uit de hoogte)

Dag Jeannette.

Meneer C. schetst zijn groet door een zwijgend maar vriendschappelijk hoofdgeknik.

Eenieder bedient zich. Verpoest krijgt een aparte groote kop waarin hij morst.

MAD. VERPOEST

Och Hiere. 'k hè uek 'n hondsje g'had mais ce n'était qu'un chien de rue, de meine. Moar intelligent dat hij was, il n'avait pas son pareil. Hij verstond al wat da 'k zei en hij 'n wildege moar mee mei allienen aait, dat es woar, zilde. Moar 't was ne vieze kadee en bedorve dat hij was! Hij 'n wildege op 't loaste beikans niets nie meer eite. 'k mocht hem alles vuure zette wat da 'k wilde, hij 'n keek er nie noar. Moar road ne kier wat da 'k dee om hem te doen ete?

MAD. CARB.

Ah, ça je ne sais pas.

MAD. VERP.

'k dee hem op zijn poepke zitte.

MARINA

(gescandaliseerd)

Mais m'man tout de même.

MA.D. VERP.

(handen op de heupen, verontwaardigd tot Marina)

Ha, wat es er doaroan gelege? Woarop zitte gij?

(tot Mad. Carb., die lacht)

[p. 61]

'k zei Allo, schuune, sur son cutje en hij dee da seffes. Toens gaf ik hem zein beetjen en 'k zei Mange, mon choutje il y a un oeufken dedans; en sebiet viel hij d'r aan dien deugeniet.

MR. EN MEV. CARB.

(lachen)

Hahaha.

MAD. CARB.

Ah ja, ne woar, we zien toch zuu geirne ons biestjes.

MARINA

(tot Mad. Carb.)

Encore un peu de café, madam.

MAD. CARB.

Je veux bien, mademoiselle.

MAD. VER.

(tot Mad. Carb.)

Comme ça un vierboterhammeke avec un potse kàffee, ça fait encore du bien n'est-ce pas madame Carb.

MAD. CARB.

Je le crois que ça fait du bien! Moi, quand je n'ai pas mon potje kaffee à 4 heures, c'est comme s'il me manquait quelque chose.

MR. CARB.

Moi je trouve que manger ça fait toujours du bien.

Verpoest brabbelt iets onverstaanbaars tot Mr Carb.

MR. CARB.

(tot Verpoest)

S'il vous plaît?

Verpoest brabbelt opnieuw met hopeloos gebaren.

MAD. VERP.

(tot Mr. Carb)

Comment ça va avec les amis du Eetmans Club il demande.

MR. CARB.

(gansch opgewekt)

Ah, très bien, très bien, ieste klasse. Z'hèn gisteren nog noar ou gevroagd.

Verpoest geeft blijken van genoegen.

MAD. VERPOEST

(tot mad. Carb.)

Ça est main'nant la seule chose qui l'interèsse encore. Da es toch curieus e-woar.

MAD. CARB.

Ooo! meine man es zjuust gelijk madam. Zijnen Eetmans Club. Van os hij in de stroate komt woar dat 't lokoal es ge'n zoedt er hem mee gien vier peirden veurbij trekken.

MR. CARB.

Nous avons comme ça nos plaisirs et vous avez les votres, n'est-ce pas? Elk 't zijne zegt 't spreekwoord, toens 'n hè de kwoan⁽⁵⁾ niets.

MAD. CARB.

(tot Mad. Verp)

Zoedt-e da noa keune gelueven: passeerde weke zijn ze van den Eetmans-Club in 4 voituren noar Baesrode gereen; 'n heelen dag rijen en rotsen et je vous laisse un peu deviner pourquoi... om 'n broatvirksken op t'eten.

Hartstochtelijke beweging van Verpoest in zijn leunstoel.

MR. CARB.

(juichend)

En fijn dat 't was! En fijn dat 't was!

VERPOEST

(heftig opgewonden)

Heuheu!... heuheu!...heuheu!

(5) Kwoan: kwaden. Dan hebben de kwaden niets.

[p. 62]

MAD. VERP.

(ontsteld, gaat naar hem toe)

Wa schilt er dan, Pa?... Och Hiere hij schriemt, hij 'n kan doar nie tegen, 't Pakt hem aan zijn herte. Loat ons liever van wa anders spreken.

PAULKE

(liefelijk Verp. aaiend)

Poatsjeko.

MR. CARB.

C'est vrai aussi, quand on ne sait plus faire avec.

MAD. CARB.

Oui oui, nous allons parler d'autre chose. Sage Carlo; tenir tranquille. Het g'uw huis hiernevens al verhuurd madam Verpoest?

MAD. VERP.

Nog niet, madam, moar beikans. 'K peize wel dat 't van de weeke zal verhuurd zijn. Ce sont des gens convenables vous savez; nen officier en zijn zister, 't zijn Woalen. Et un beau français qu'ils parlent! Ze moen nog ne kier kome kijken.

MARINA

(eensklaps gejaagd opstaande tot Mad. Carb.)

Pardon, madam, moi je dois m'encourir. On m'attend pour aller étudier notre quatre-mains ensemble chez Georgeke n'est-ce pas.

MAD. CARB.

Ne vous dérangez pas, mademoiselle

(tot Paulke die ook opgestaan is)

Vous partez aussi, mademoiselle?

PAULKE

Oui, madame, je suis avec le couturier en haut.

(Aftcheidsgroeten met Mr. en Me. Carb)

MAD. CARB.

Zuu nistig!

PAULKE

Ba joa, madam, doar es nog al veele te doen e-woar!

MAD. VERP.

(de beweging van naald en draad nabootsend)

Alteid moar noaien, de heulen dag deure.

(Beiden rechts af. Vertrouwelijk tot Mad. Carb)

Marina, n'est-ce pas, elle est un peu génee quand on parle de l'officier. Je crois qu'il a un oeil sur elle.

MAD. CARB.

(diep geïnteresseerd)

Vraiment, madame. Oh! Je comprends ça. Un officier, n'est-ce pas? Ça est si beau en uniforme. Ik en kan gienen officier zien of 'k'n weet niet, 'k voel lijk iets...

MR. CARB.

(kluchtig opgewonden)

Allons, allons; allons 't zal nog al goan beteren.

MAD. VERP.

Joa moar, doar 'n es doar tot nou toe nog niets van, zilde. Ça est comme ça un sentiment, n'est-ce pas. Et Paulke, vous savez, es er 'n beetse zjaloes van. Ze 'n kan d'r uuk nie goe tegen os er van gesproken wordt.

MR. CARB.

Tous les hommes devraient se mettre en uniforme. Qu'est-ce que vous en dites, Verpoest?

MAD. CARB.

D'r zijn d'r uuk wel die da nie neudig 'n hèn om schuune te zijn

(tot mad. Verp. vleierig)

Oue Florimond par exemple.

MAD. VERPOEST

(gevleid glimlachend)

Vinde gij da, madame.

[p. 63]

MAD. CARB.

Ah, joajik zilde, azuu ne schuune jonge! En voilà un qui doit avoir du succes auprès des femmes.

MAD. VERP.

Oh! jusqu'à present il est très tranquille dans les femmes. 'K'n geluuve niet dat hij ooit noar iene kijkt.

MAD. CARB.

(luid lachend)

Allons done. Ça est une farce que vous dites là

(tot haar man)

Wa zegt-e gij doarvan?

MR CARB.

C'est un problème que je ne suis pas à même de résoudre.

MAD. CARB.

(tot Me Verp.)

Mais madame, vinde gij da zuudoanig goed van 'n jonkheid op te kwieken lijk 'n Santje, 't Zijn zjuust de dieë, die eest in slechte handen vallen.

MAD. V.

Hoe miende da, madame?

MAD. CARB.

Dat 't beter es da ze de weireld kenne. Ik veur mei 'n ben d'r zelfs nie tegen qu'ils ont une maîtresse dat houdt ze van irger dijngen af.

MAD. V.

(schrikkend)

Moar madame toch!

MAD. CARB.

Als 't niet te verre-n-goat en da z'r nie mee gecolleerd 'n bleiven.

MAD. V.

Joa, joa, lijk mijne Julien, n'est-ce pas?

(zucht)

MAD. CARB.

(onbescheiden nieuwsgierig)

Es da nog altijd 't zelfde mee Julien?

MAD. V..

(zuchtend)

Moar joa joa't. Toujours cette femme et deux enfants, n'est-ce pas.

MAD. CARB.

Ces hommes tout de même!

MR. CARB.

Il y en a qui le font et d'autres qui ne le font pas.

MAD. CARB.

Ge'n keun ze gij toch in geen muite steke. Moar 't zoe mij al gelijk spijten als 't mee Florimond euk azuu moest goan. C'est si dangereux, les femmes, pour un si beau garçon.

MAD. V.

Madame, 'k 'n geef ou gien ongelijk moar 'k mag ou verzekere da mijne Florimond tot nou toe noar gien vreiwevolk 'n kijkt. Zijne Club Nautique, zijnen Athletaaique en zijne velo, da es zijn lank leve. 'K hè da overloast nog geziene: azuu stoan schippen op ne gruete leerenen bal die teigen ilder bienen en ildere kop vliegt of trekken in dien buut

(doet de beweging van geweldig roeien na)

azuu mee alle twie ulder oarms te geleik zuuveil of da ze keune tot dat 't zwiet op ilder vel stoat. Vroeger had hij nog zein daaive; il jouait dans les pigeons moar hij hèt dat uuk al loate voare. En 't 'n es pertan niet da 'k hem contrarieer in al die dijnge. Komt hij al ne kier 'n beetse loate thuis, 'k doe mijn uge toe en 'k geboare da 'k nie 'n wete.

[p. 64]

MAD. CARB.

Florimond zoe op tijd moeten treiwen 'k hè 't ou nog gezeid.

MR. CARB.

(sentencieux)

Le mariage est le sauvage de la jeunesse.

MAD. V.

'K 'n ben ik doar uuk nie tegen, al est hij nog zuu jonk.

MAD. CARB.

Hij moe malgré ne kier kennesse moaken mee mein nichtje, 'k hè 't ou nog gezeid e-woar? Une fille charmante et deux cent mille francs de fortune disponible.

MAD. V.

(wantrouwig, zonder veel enthousiasme)

't Es-ie-hij veele als 't er te minste gien vliegen-op-en zit.

MAD. C.

(gebeten)

Hoe wilde zegge madam?

MAD. VERP.

'K wille zeggen: os 't er moar geen vliegen op 'n zit.

MAD. CARB.

T'n zit-ie hij doar niets op. Argent comptant, en alles ieste klasse.

MAD. V.

'K ben toch verwonderd da ge dat dan vuur iene van ou zeuns nie 'n bewoart, vuur Urbain of Adhémar.

MAD. CARB.

(geprikkeld)

Ha wal joa, doar zegt-het percies. Moar wat es 't mee Adhémar en mee Urbain: ze zein alle twieë gecolleerd, percies geleik ihwe Julien.

(op heropgewekten toon)

Enfin, Florimond moe moar ne kier komen kennesse moaken mee mijn nichte. Op Carnaval geef ik ne grueten bal masqué et travesti woar da z' aan mee doet en j'inviterai aussi vos fils et vos demoiselles. Je suis persuadée que dès qu'il la verra...

Mad. Carb. zwijgt terwijl de deur rechts open gaat en Flor. levendig binnen komt.

FLORIMOND

(even onthutst)

Bonjour Madame Carbonelle, bonjour monsieur.

MAD. CARB.

(opgetogen)

Monsieur Florimond, Oh! Quelle mine superbe. Vois venez du Club Nautique, Mr Florimond?

FLOR

Non, non, madame, je viens de mon bureau n'est-ce pas?

(tot Mad. Verpoest streelend)

Maatsje

(hij kittelt haar even plagerig in den hals)

.

MAD. V.

(gevleidhem afwerend)

Zotte jongen toch.

(tot mad. Carb)

Ziede gij dat wa veur 'n kind dat 't nog es.

MAD. CARB.

(glimlachend)

Ik zie da geiren...

FLOR

(bij Verpoest)

Dag Poatsjeko

(kijkt zijn vader met bezorgde liefde aan. Aait hem over den schouder)

.

VERPOEST

Heu heu heu.

MR. CARB.

(tot mad. V.)

C'est un bon fils, mons. Flor.

MAD. V.

(verteederd)

Zijn voader zie hem zuu geiren. Hij es zuu broaven uuk, ne woar, meine jongen.

[p. 65]

FLOR

'k hè honger, Ma.

MAD. V..

(hem bedienend)

Ete moar ou goeste, jongen.

MAD. CARB.

Ça est jeune, ça doit manger n'est-ce pas?

MR. CARB.

Sans même avoir besoin de faire partie de l'Eetmans-Club.

(Hij lacht uitbundig om zijn eigen grappigheid)

VERPOEST

(opkijkend, geagiteerd in zijn stoel)

Heu heu! heu heu! heu heu!

FLOR

(etend)

Wa schilt er, Poatsjeko?

VERPOEST

(als boven)

Heu heu! Heu heu! Heu heu!

MAD. V.

(staat op, gaat naar V. toe. Tot Mr en Mme Carb.)

Ça est drôle n'est-ce pas. Van os hij van den Eetmans Club huurt spreken begint hij weere te leven en hij agiteert hem lijk 'n klein kind.

(tot Verp.)

Wa schilt er, Pa?

VERPOEST

(als boven)

Heuheu! Heuheu! Heuheu!

MAD. VERP.

't Es-ie-hij menier Carbonnelle, Pa, die zei da Florimond zuu goe kan eten...

VERP.

Heu heu, heu heu.

MAD. VERP.

Zonder doarom member van den Eetmans Club te zijn.

VERP.

(begrijpend, gerustgesteld)

Heu heu, heu heu

(hij lachtgriezelig.)

MR. CARB.

(ook weer lachend)

Vous avez compris, Verpoest?

(wijst naar Flor)

Dat 't nie nuudig 'n es van hem member van den Eetmans Club te moaken om hem te doen peuzelen

(hij schaterlacht)

.

MAD. CARB.

Mons. Flor. Au Carnaval je donne un grand bal masqué et travesti, vous viendrez, n'est-ce pas?

FLOR.

(even aarzelend)

Mais je pense que oui, madame, si vous m'invitez.

Julien slordig gekleed langzaam rechts binnen.

MAD. CARB.

[Ê]tre le triomphateur de ma soirée [et] j'invite aussi vos soeurs.

(Ontwaart Julien)

Tiens bonjour Mons. Julien! Je ne vous avais pas vu entrer.

JULIEN

(stug)

Bonjour madam, bonjour monsieur.

MAD. CARB.

(even aarzelend)

Et vous aussi, je vous invite, monsieur Julien.

JULIEN

(als boven)

A quoi, madame?

MAD. CARB.

A mon grand bal masqué et travesti au Carnaval.

JULIEN

(minachtend)

Oh! moi je ne donne pas pour les bals, je ne sais pas danser.

[p. 66]

MAD. CARB.

Dat 'n geef nie, ge keun klappen.

Julien schudt het hoofd.

MAD. CARB.

(gepikeerd)

Enfin, comme vous voudrez, monsieur Julien; K'n kan 't ou toch moar presenteeren.

(Luid geschel)

MAD. VERP.

Wie mag 't'er doar azuu belle,

(tot Julien)

Wilt-e gij iets ete, jonge?

JULIEN

(stug; gaat knorrig in een hoek zitten)

Merci.

MAD. VERP.

Hoe komt da nou. Anders drijnkt-e gij toch altijd kàffee te vieren.

JULIEN

'K'n hè van doage gien goeste.

(Haalt zijn pijp uit en stopt die)

JEANNETTE

(links op. gewichtig tot Mad. Verp.)

Madam, 't zijn-ie-hij die Woalen veur 't huis van hiernoast.

MAD. V.

(ontstel[d])

Wa zegt-e doar! Ça veut mainnant réussir. En Marina die zjuust wig es!

(aarzelend)

Ha ge zil gij moete zeggen...

MAD. CAB.

(vol belangstelling, tot Jeannette)

Es 't dien officier?

JEANNETTE

Joa 't madam.

MAD. CARB.

In uniform?

JEANNETTE

Joa joa, madam.

MAD. CARB.

(haast smeekend tot Mad. Verp.)

O, loat hem hier komen, 'k zoe hem toch zuu geiren ne kier zien.

MR. CARB.

Oh la la, voilà ma femme emballée.

Me VERP.

(tot Mad. Carb.)

Serieus?

Me. CARB.

O joa, as 't ou blieft!

Me. VERP.

Hawèl, Zjanitte, vroag gij hem of 't hij hier wil komen. Es 't hij alliene?

JEANNETTE

Nien hij, madam, da klein madammeke est er bij.

MAD. VERP.

Zijn moeder?

JEANNETTE

Ha joa zeker.

MAD. VERP.

Hawel vroag het gij ulder.

JEANNETTE

Joa, madam

(vlug af, links)

.

MAD. C.

Da es toch giestig ewoar van azuu ne kier te goare te zijn.

MR. C.

Sous la protection de la force armée.

MAD. VERP.

(gejaagd)

Toe, loat ons al gauwe wa ploatse moaken

(tot Verp.)

't Zijn de Woalen, pa.

VERP.

Heu heu.

Geagiteerde beweging. Stoelen worden bijgeschoven. Getik op deur rechts.

MAD. VERP.

Owie. Entrez mais.

Madame Médard e[n] haar zoon binnen.

[p. 67]

MAD. VERP.

Bonjour, madame et bonjour monsieur. Ne prenez pas contraire de vous recevoir ici. C'est parce qu'il y a pas de feu en haut n'est-ce pas?

MAD. MÉD.

Trop aimable, madame.

TIBURCE

Est-ce que vraiment nous ne vous dérangeons pas? Je vois que vous êtes en famille, et avec des invités.

MAD. VERP.

Pas du tout, monsieur. Tenez, je vais vous présenter les amis et tout. Ça est monsieur Carbonnelle et ça est madame Carbonnelle

(wederkeerige groeten)

. Ça est Verpoest mon mari, que vous n'avez pas encore l'honneur de connaître n'est-ce pas et ça est mon fils ainé Julien et ça mon deuxième fils Florimond

(Buigingen, groeten. Julien plomp. Flor. vriendelijk. Verpoest met agitatie. Mad. Carb. wendt haar oogen van den officier niet af)

. Mais maintenant je devrais aussi leur dire qui vous êtes et ça est drôle n'est-ce pas? Vous venez pour louer ma maison et je ne connais pas encore votre nom.

TIBURCE

(hoffelijk buigend)

Je m'appelle Médard, madame.

MAD. VERP.

Médard, ah oui, ça est votre nom de devant, mais votre nom de derrière?

Mad. Méd. en Tiburce kijken elkaar even onthutst aan.

TIBURCE

Pardon, madame, Médard est bien notre nom de famille et Tiburce est mon prénom.

MAD. VERP.

Tiburce Médard, alors.

TIBURCE

Parfaitement, madame.

MAD. VERP.

Pour un drôle de nom, ça c'est un drôle de nom.

MR. CARB.

Tous les saints sont dans le calendrier.

MAD. VERP.

Mais mettez-vous seulement. Vous allez prendre une tasse de café et des boterkoeken.

MAD. MÉD.

Merci beaucoup, madame, je ne prends jamais rien entre les repas.

TIBURCE

Ni moi non plus.

MAD. VERP.

Vraiment pas? Nous bien, à 4 heures [n]ous devons avoir notre potse kaffee ou nous ne sommes pas contents.

(druk tot Mad. Médard)

C'est dommage, n'est-ce pas madame que mes fill ne sont pas ici. Vous ferez connaissance. Mr. votre fils les connait déjà.

TIBURCE

(teleurgesteld)

Ces demoiselles sont absentes?

MAD. VERP.

Owie et non, monsieur. Paulke est avec sa couturière sur le second étalage mais Marina est sortie, ah oui, n'est-ce pas, chez mademoiselle Stuk, la pianiste, pour étudier son quatre-mains avec Georgeken.

[p. 68]

TIBURCE

(als boven)

Ah!... Tiens, elle joue un quatre-mains avec un jeune homme?

MAD. VERP.

Ah non non monsieur, pas ça. Nous l'appelons toujours Georgeken mais c'est Georgine, vous savez, une fill très bien, pas crapuleuze du tout. Georgine Van de Wattyne, la fill du marchand de houblons.

TIBURCE

(opgebeurd)

Ah ah! parfaitement, parfaitement. Elle va toujours bien, mademoiselle Marina?

MAD. VERP.

Oh très bien, monsieur, très bien.

[TIB] MAD. MÉDARD

D'ailleurs tous vos enfants sont d'une santé florissante

(tot Flor)

Vous êtes aussi dans les affaires, monsieur?

FLOR

Moi pas. J'écris sur un bureau.

MAD. VERP.

(naar Julien wijzend die norsch in een hoek zit)

Lui monsieur, il fait main'nant aussi son propre nom dans les charbons, ah oui, n'est-ce pas, avec son père malade.

Mad. Méd. en Tiburce kijken elkaar niet begrijpend aan.

TIBURCE

Vous voulez dire que monsieur Julien est associé dans les affaires de son père.

MAD. VERP.

Owie, mons. oui, c'est bien ça que je veux dire.

MAD. CARB.

(tot mad. Médard)

C'est la première fois que vous venez en Flandre, madame?

MAD. MÉDARD

(beleefd glimlachend)

La première fois, madame.

MAD. CARB.

Et vous comprenez déjà un peu le Flamand, madame?

MAD. MÉDARD

Oh, parfaitement, madame, je comprends à peu près tout ce que vous dites.

(Verbazing van Mad. Carbonnelle)

TIBURCE

Mais, maman, ce n'est pas le Flamand que nous parlons ici. C'est le français.

(lacht stil)

.

MAD. MÉD.

(verbaasd)

Aah...! Vraiment...

(tot Mad. Carb.)

Ah je vous demande bien pardon, madame, je suis confuse...

MR. CARB.

Il y a en effet une légère différence.

MAD. VEP.

(tot Mad. Méd.)

Ah oui, est-ce pas nous ne parlons pas le même que vous mais ça ne fait rien, on se comprend touzours. Estce que vous avez encore d'autres enfants, madame?

MAD. MÉDARD

Encore une fille. Elle reste provisoirement à Tournai pour faire le déménagement mais vous la verrez bientôt j'espère.

MAD. VERP.

Je l'espère aussi, madame. Moi j'ai eu cinq enfants et un méfait. Quatres en vie. Notre Paulke est d'un jumeau, mais l'autre est mort, c'était un garçon.

MAD. MÉDARD

C'est bien triste/dommage.

[p. 69]

MAD. VERP.

J'ai touzours elevés mes enfants pour être propres. Tout sur un petit pot. Celui qui est mort n'avait que trois ans, mais il était bien appris. Il pissait par derrière déjà, comme un grand garçon.

MAD. MÉD.

(schrikkend)

Comment?

MAD. VERP.

Je veux dire à la cour.

MAD. MÉD.

Pauv' petit.

MAD. VERP.

Et main'nant, madame, pour parler des affaires. Vous êtes aller voir encore une fois la maison?

MAD. MÉD.

Oui, madame.

MAD. VERP.

Et elle vous plaît?

MAD. MÉD.

(met eenige aarzeling)

Mais oui, madame... assez. Nous venions vous dire que nous la louons.

MAD. VERP.

Ah, ça est bien, je vous fais mon compliment. Vous aurez une belle maison pour votre argent,

(tot Verpoest)

Pa 't haais es verhuurd, zilde!

VERP.

(wezenloos opkijkend)

Heu... heu...

MAD. MÉD.

(tot Mad. Verp)

Je voudrais encore vous demander une chose, madame. Je cherche une servante. Ne pourriez-vous pas me renseigner à ce sujet. Où dois-je m'adresser? Vous-même ne connaissez-vous pas une personne qui pourrait nous convenir?

MAD. VERP.

(gewichtig)

Je ne sais pas d'une servante madame. Non, le jour d'aujourd'hui c'est difficile. Taisez-vous des servantes. On ne sait pas tenir de maison avec: bradeuses et coureuses et avec ça exiger beaucoup de gages.

MAD. CARB.

(tot Mad. Verp.)

Zoe de mama van Georgeke nie van iemand weten. Z'hen doar altijd ander meissens.

MAD. VERP.

'K'n peist nie zilde. En uuk: 't es mij de soorte die van doar komt.

(tot Mad. Méd.)

Quelle sorte voudrez vous, madame?

MAD. MÉD.

Une fille de la campagne, simple et honnête, mais qui connaît un peu de français; cela est indispensable.

MAD. VERP.

A la campagne, dans les couvents elles apprennent main'nant un peu de français. Par exemple elles ne le parlent pas bien, pas comme moi et vous.

MAD. CARB.

(bereidwillig)

La fille de quartier chez Broeksken était de Schelderode et parlait assez bien le français.

Me. MÉD.

Pourvu qu'lle se fasse comprendre.

TIBURCE

D'ailleurs, je pourrais au besoin servir quelque peu d'interprète.

MAD. CARB.

Vous parlez le flamand, monsieur Méd.?

[p. 70]

TIBURCE

(glimlachend, met vreemden tongval)

'n Klein beetse, madam.

MAD. CARB.

(verrukt)

Moar 't es heel wel. 't Es magniefiek.

TIBURCE

(als boven)

'k ben hier twee joar al in garnizoen, madame.

MR. CARB.

Vraiment, déjà deux ans. Et dans l'infanterie, si je ne me trompe à votre uniforme.

TIBURCE

(lachend)

Joa joa meneere, in 't ieste liende.⁽⁶⁾

Allen lachen behalve Julien.

MAD. MÉD.

(tot Mad. Verp.)

Enfin, si par hasard vous connaissez quelqu'un...

MAD. VERP.

J'y penserais une fois, madame. Et il vous faut un bon caractère de fill. Moi je dis pour ma raison: un bon caractère c'est tout, car pour avoir une méchante pièce dans la maison...

(met plotsen inval)

Mais c'est vrai j'y pense: parlez une fois le laitier, celui-là fait des fill.

MAD. MÉD.

(geërgerd)

Mais madame!

TIBURCE

(tot Mev. Méd.)

Madame veut dire qu'il s'occupe de places des servantes.

MAD. MÉD.

Aaah...

MAD. VERP..

Savez-vous quoi, madame, c'est moi qui lui en parlerai. Doit-elle savoir cuisiner?

MAD. MÉD.

(niet begrijpend)

Pardon, madame.

MAD. VERP.

Savoir la cuisine?

MAD. MÉD.

Inutile, je la dresserai.

MAD. VERP.

Et bien, c'est bon madame. Lijk da w'afgesproke zein.

MAD. MÉD.

Vous dites, madame?

MAD. VERP.

Comme nous sommes entendus, je veux dire.

MAD. MÉD.

(opstaande, Tiburce id.)

Merci beaucoup - Ainsi la maison est louée. Vous voudrez bien m'aviser du jour où le bail pourra être signé. En attendant je suis logée à l'hôtel Royal.

MAD. VERP.

Vous ne l'aurez pas eu plus pour rien lá. Owie, madame, owie. Dans un jour ou huit n'est-ce pas. Flor. fera un papier de ça, sur timbre n'est-ce pas?

MAD. MÉD.

(opstaande)

C'est ça. Au revoir, madame, et en vous remerçiant beaucoup.

MAD. VERP.

Al voir, madam.

(6) Ieste liende: eerste linie.

[p. 71]

TIBURCE

Au revoir, madame.

Me. V.

Al voir, monsieur.

TIBURCE

Et voulez-vous bien présenter mes respectueux hommages à mad. Marina et à Me Paule.

MAD. VERP.

Owie, monsieur, owie, je vous promets que je ne l'oublierai pas. Ça veut tout de même réussir n'est-ce pas qu'elle doit justement être chez Georgeken.

TIBURCE

(diep buigend voor Mad. Carb.)

Madame...

MAD. CARB.

(stralend)

Monsieur...

Verdere afscheidsgroeten. Verpoest wezenloos, Carbonnelle onnoozel, Flor. vriendelijk, Julien stug. Mad. Méd. en Tiburce rechts af.

MAD. CARB.

(juichend)

Quel bel officier! Quels gens comme il faut!

MAD. VERP.

N'est-ce pas? Z'n zein hoegenoamd nie crapuleus. En da scheun Fransch ik huure dat toch geirne. Moar 'k geluuve wel da 't madamken 'n beetsen duuf es ze'n verstond mij nie altijd.

MAD. CARB.

Ik uuk, 'k ben d'r zot van.

CARB.

Je crois que c'est surtout le cliquetis du sabre que vous aimez entendre.

MAD. CARB.

Os Marina den diene kon krijgen...sapristi... Weete wat? 'k goa hem uuk op mijnen bal inviteere.

CARB.

(onnoozel lachend)

Pourquoi pas toute l'armée alors?

MAD. CARB.

(opstaande, met diepe minachting tot Carb.)

Zij-de zjaloesch, meschien?

(tot Mad. V.)

Allons, madame, tot ziens en zilde ne kier peizen op al da 'k ou gezeid hè. Sage, Carlo, pas grogner.

MAD. VERP.

Joajik, madame, 'k zal d'r ne kier al mijn verstand op zette.

MAD. CARB.

(vleierig)

Au revoir, monsieur Florimond. Ne m'oubliez pas, n'est-ce pas? Le lundi de Carnaval.

FLOR

Oui oui, madame, je viendrai avec plaisir.

CARB.

(tot Verpoest)

Allons, Verpoest, au revoir zilde. Houdt ou moar goed.

MAD. VERP.

Wa schilt er Pa

(buigt over hem)

.

Verpoest brabbelt onduidelijke klanken.

M[AD]. VERP.

de komplimenten doen... aan wiene...hè?... aan de vrienden van den Eetmans Club... joa joa 'k zal zeggen,

(tot Carb.)

Que vous devez faire les compliments aux amis du Eetmans Club il dit.

CARB.

(met nadruk, tot Verpoest)

Heul goed, gemeug gerust zijn 'k'n zal 't nie vergeten.

[p. 72]

Verdere afscheidsgroeten met Julien. Mr en Me Carb. rechts af.

MAD. VERP.

(roepend naar links)

Zjanitte?

Julien komt aan tafel zitten.

JEANNETTE

(links op)

Wa b'lieft er ou, madam.

MAD. VERP.

Ge meugt afdienen Zjanitte.

ZJANITTE

Joa, madam,

(begint af te nemen)

JULIEN

(die schrokkig is begonnen te eten; nurksch)

Loat gij da moar stoan, Zjanitte.

Jeannette roerloos-onthutst.

MAD. VERP.

Ha wa es da nou!

JULIEN

Os ge ne heulen achternoen aan de koollossijnge gestoan hèt bij den bascuul, in de keiwe, ge meugt toch zeker wel 'n stik bruud onder ouen neuze steke.

MAD. VERP.

En g'n wild g'iest nie ete!

JULIEN

'K'n kan nie ete als al da volk rond mein uure zit te zoagen.

MARINA

(bruusk op rechts)

Zijn z'eindelijk wig!

MAD. VERP

(verbaasd)

Van woar komde gij, 'k miende da ge bij Georgeke woart.

MARINA

Je me suis encourue, je ne supporte pas ces Carbonelles.

FLOR

Joa moar g'hèt nog wa anders gemist, zilde!

MARINA

Quoi donc?

MAD. VERP

De Woalen zein hier geweest: den schuunen officier en zijn mama. Z'hen 't huis g'huurd.

MARINA

(verontwaardigd)

Woarom 'n hè-je mij niet geroepe.

MAD. VERP.

(handen op de heupen)

En ge woar wig.

MARINA

(als boven)

Ah, ça est une fois malheureux!

JULIEN

(spottend)

Es da vuur dien êwe kroakamandel⁽⁷⁾ van da weiveke dat 't ou spijt?

MARINA

(woedend)

Taisez-vous, vous.

JULIEN

Ha, os 't vuur dien êwe kroakamandel nie 'n es, 't zal dan vuur dien officier zein, ha da es nog beiter.

MAD. VERP

Zweig gei.

MARINA

(schreiend)

Hij moe mij altijd treiteren, m'man.

(met een verwoeden blik op Julien)

C'est vrai aussi toujours comme ça, vous.

(woedend rechts af)

(7) Kroakamandel: kraakamandel, gepofte of gebakken grauwe erwt. Omschrijving voor persoon die kleiner is dan zijn normale gestalte zou moeten zijn; vaak synoniem voor ‘oude wijf’.

[p. 73]

JULIEN

(spotlachend)

Hahaha.

FLOR

(boos)

't Es toch schandoalig, Julien, da g'huer toch noeit 'n kunt gerust loate.

JULIEN

(opstaande)

Ha 't zal nog wel mein schuld zijn da z' huure piot nie gezien 'n het.

MAD. VERP.

Ala...ala... ala zweig nih ne kier alle twieë.

(merkend dat Julien zijn pet opzet)

Goa-de gij nog uit?

JULIEN

Ah nien ik, zeker, 'k zal hier bleive zitte.

(Plomp rechts af. Mevr. Verp. zucht)

FLOR

(haar streelend)

Maatje...

(tot Verpoest/opgeruimd)

Poatsjeko, goa w'ons partietje bok⁽⁸⁾ spele?

VERP.

(ietwat verlevendigd opkijkend)

Heu heu...

MAD. VERP.

Nie, Flor. nih niet, jonge. Ge moet iest malgré ih hindes⁽⁹⁾ passe. Uizenie es er mee bezig. 'K goa ze roepe. 'K zal e-k'ik mee Pa en Paula 'n partietje spele.

(roept naar links)

Zjanitte.

JEANNETTE

(op links)

Madam.

MAD. VERP.

Zjanitte, zeg nen kier aan Uizenie da ze sebiet moe beneen kome om d'hindes van menier Flor. te passe.

JEANNETTE

Joa madam.

MAD. VERP.

En, Zjanitte, vroagt aan iefer Paula of z'uuk seffes wil be-neen kome om mee Papá zijn partietje bok te spele.

JEANNETTE

Joa, madam

(vlug rechts af)

.

MAD. VERP.

(haar naroepend)

En... Zjanitte. Zjanitte

(Jeannette weer op)

Zegt aan Uizenie da z'uuk mein blouse meebrengt om te passe.

JEANNETTE

Joa, madam

(af)

.

MAD. VERP.

Toe Flor. toe jongen, help gij mij 'n beetse 't stoat hier al over einde. Rol gij pepa hiernevens in de koamer.

FLOR

Goed, maatsje.

Hij rolt Verp. in zijn zetel naar deur rechts. Onder het rijden klopt hij zijn vader met de eene hand vriendelijk op den schouder. Poatsjeko.

Terwijl versjouwt mad. V. als een meid de tafel, neemt het gerei weg, gaat er mee door de deur links, komt weer op, rolt de naaimachien op haar gewone plaats. Jeannette en Euzeke

(deze laatste met een armvol naaiwerk)

samen rechts op. Even daarna Flor. ook rechts op.

(8) Bokken is een kaartspel.

(9) ih hindes: uw hemden.

[p. 74]

MAD. VERP.

Zjanitte, ge keun gij afwasschen zilde. 'K hè alles in 't achterhuis gezet.

JEANNETTE

Goed, madam.

MAD. V.

En kijk, neemt gij da toens mee noar huis veur ou kinders

(geeft haar enkele boterkoeken)

JEANNETTE

Merci madam, ge zij wel bedankt zilde. Ze zullen toch zue blije zijn.

(links af)

[MAD. VERP.]

(raapt nog een pijp van tafel op)

. Kijk, Julien hé hier nog zein peipe loate liggen uuk

(legt die op het schouwboord)

. Uizeke, mein kind, wilt-e gij iest mijn blouse passen; meniere zit op mij te wachte. Ge keunt doarachter menier Flor's hindes passe.

EUZEKE

Joa ik, madam.

Komt met een witte blouse naar Mad. Verp. die haar corsage uittrekt. Past haar die aan.

MAD. VERP.

't Zit neiwe, zilde.

EUZEKE

Ha joa madam 't es-ie-hij nog al moeielijk om da percies gepast te vinden op ou moate, in gemoakte blouses.

MAD. VERP.

Zoe d'r wig mee keune?

EUZEKE

'k peis toch wel van joa, madam. 'K zal den hals verbrien,⁽¹⁰⁾ de zuum aan de meiwen aaitlegge⁽¹¹⁾ en ne spriet onder den oarm in 't lijf en aan d'oarmgoate steke. Ge'n zil nie zien dat er aan gepritst es.

MAD. VERP.

Joa mein kind moak het gij volgens mijn grossiereteit.

Flor. op een afstand slaat met belangstelling alle Euzeke's bewegingen gade. Mad. Verp. trekt de blouse uit.

PAULKE'S

stem

(achter scherm rechts)

M'man, est-ce que vous venez. Pa devient impatient.

MAD. VERP.

(haar corsage weer aantrekkend)

Joa, sebiet zie.

(tot Flor)

Ala, gei nih.

(vlug rechts af)

'k zal zeker moete mijn kazakke-n en-mijn-onderveste-n-uitdoen, Euzeke?

EUZEKE

Ha joa g', os't ou b'lieft menier Florimond.

Flor in zijn hemdsmouwen komt naar Euzeke toe.

FLOR

En mijne col uuk zeker?

EUZEKE

(ietwat gegeneerd)

't Zoe toch best zijn e-woar.

(10) Verbrien: verbreden.

(11) Aaitlegge: uitleggen.

[p. 75]

Flor. doet zijn halsboord los.

EUZEKE

(gegeneerd lachend met een hemd in de handen)

Wilt-e gij die doar nou ne kier boven op aantrekke menier Flor.

(ook lachend)

'k goa der uitzien lijk ne witte poater

(trekt het hemd aan)

.

EUZEKE

(als boven)

Zoe de ne kier 'n momentsje willen uwen oarm opheffen, menier Flor.

Azuu? Es 't azuu goed?

EUZEKE

(passend en metend)

Heel goed, merci... En aan den hals, hoe zit het doare?

't Spant nog, zilde.

EUGENIE

'k zal 't nog 'n beetse verbrien.

Euzeke werkt met de vingers aan zijn hals. Eensklaps drukt Flor. een kus op een van haar handen.

EUZEKE

(gansch ontsteld, de handen bevend)

Och hiere, menier Flor.

(haar handen alle bei hartstochtelijk kussend met gesmoorde stem)

Euzeke... Euzeke.

EUZEKE

(steeds met sidderende handen aan zijn hals werkend. Diep ontroerd)

Och Hiere, menier Flor. Woarom doe-je gij datte? Wat doeje gij?

(haar eensklaps vurig omarmend)

Euzeke! 'k zie ou geiren. 'k zie ou geiren! 'k ben zot van ou! 'k hè 't ou al lank wille zegge.

EUZEKE

(zich verwerend)

O, past toch op. Mr. F. da iemand ne kier moest binnen komen.

JULIEN

(plots rechts binnen)

Wie het er nou verdome mijn peipe...

(ziet Flor en Euzeke omarmd die met een gil van elkaar wegvluchten)

.

JULIEN

(palstil bij de deur)

't Es gemiend geluuf ik.

(Barst in een schaterlach uit)

Hahaha! Wie zoe da gepeisd hèn!

EUZEKE

(smeekend op 't schreien af)

O, menier Julien as 't ou b'lieft 'n zeg het toch niet. 't Es-ie-hij nog den ieste kier 't'n zal noeit mier gebeure.

Flor blijft sprakeloos en stokstijf in een hoek staan.

JULIEN

(steeds lachend)

Vuur mij nie geloate, zilde. Doe gilder moar vuurt. Hahaha! 'k ben blij as de meinschen ulder amuzeeren. 'K amuzeere mij uuk geiren. Hedde mein peipe nie gezien, hahaha.

EUZEKE

(geeft hem de pijp heesch van angst)

Hier, menier Julien

(smeekend)

os 't ou belieft menier Julien... os 't ou b'lieft.

[p. 76]

JULIEN

(schaterend af)

Hahaha! hahaha! Ha da es 'n goeje zilde, ha, nou moe 'k toch uuk nog ne keir lache. Woar hedde gulder da gelierd?

(lachend af)

(hem angstig nahollend)

Julien, Julien beloofde mij dat ge zil zwijgen.

(Af. Gelach van Julien achter 't scherm)

Euzeke gaat haastig bij de naaimachine zitten en begint hartstochtelijk te naaien.

GORDIJN