Mededelingen van het Cyriel Buysse Genootschap 21

[p. 47]

1

[Brief van Cyriel Buysse aan Emile Claus]⁽¹⁾
Den Haag, 3 Maart
97

Beste Vrienden,

Zaterdag kom ik, en hoop dat mijn vrouw⁽²⁾ mij zal vergezellen. Dat zij meekomt is nog niet zeker, omdat ze zich de laatste tijden niet al te wel heeft gevoeld; maar ik zal aandringen en hoop dat wij elkaar gezellig zullen ontmoeten.

Ik verheug me bizonder op het idee nog eens uw heerlijke kunst te mogen bewonderen⁽³⁾. Ik moet u evenwel waarschuwen dat ik een compromittante personage geworden ben in Vlaanderen sinds ik in een paar artikels geschreven heb wat ik dacht over de flaminganten⁽⁴⁾. Die artikels troffen juist toevallig samen met de bespreking van het wetsontwerp De Vriendt⁽⁵⁾ (waarvan ik niets af wist) zoodat ik nu beschouwd word als een hatelijken verrader. Daarom zal ik het niet kwalijk nemen als U mij ook den rug toekeert in Antwerpen.

Tot Zaterdag, dus;

met veel vriendschappelijke

groeten van ons beiden,

uw

Cyriel Buysse

(1) AHK, Fonds Carlo Vullers, inv. nr. II. DN: A - Bur.

(2) Nelly Buysse-Dyserinck (1863-1944). Zie hierna brief 2-4, 11-12 en 15.

(3) Buysse verwijst naar de opening van Claus' individuele tentoonstelling in de Antwerpse Verlatzaal op zaterdag 6 maart 1897.

(4) Buysse verwijst naar het artikel ‘Flamingantisme en Flaminganten’ (De Amsterdammer, 17 januari 1897) en een open brief aan de kram L'Etoile belge (‘Flamands et Flamingants’, brief van 5.2.1897 (VW7, resp. 817-818 en p. 302-307)). Hierin verweet Buysse de flaminganten hun bevooroordeelde aversie tegen al wat Frans is, en stelde onomwonden dat het Vlaams ‘een arme, kleine taal’ is. De artikels leidden onder meer tot een scherpe reactie van August Vermeylen. Zie: Anne Marie Musschoot, ‘Buysse en Nederland’, in: MCBG XII (1996), p. 75-76; Joris van Parys 1998, p. 12 (zie hiervóór noot 3). De brief aan Claus vertoont opvallende gelijkenissen met het eerste gedeelte van een brief aan Arthur Buysse van 19.2.1897. Zie: Anne Marie Musschoot en Joris van Parys ed. 2004, p. 15 (zie hiervóór noot 19).

(5) Het artikel ‘Flamingantisme en Flaminganten’ werd politiek gebruikt tijdens het debat voorafgaand aan de stemming van de gelijkheidswet; zie: Joris van Parys 1998, p. 17 noot 34 (zie hiervóór noot 3). Het wetsvoorstel De Vriendt-Coremans uit 1895 bepleitte de erkenning van het Nederlands als officiële taal, een principe dat in 1898 door de Senaat werd aanvaard. Zie: Els Witte, m.m.v. Jan Craeybeckx en Alain Meynen, Politieke geschiedenis van België van 1830 tot heden, Brussel 1997, p. 141.