Mededelingen van het Cyriel Buysse Genootschap 20

30
[Brief van Virginie Loveling aan Cyriel Buysse]

Gent 25 december '22

Lieve Cyriel,

Brief en ‘R. Courant’ ontvangen.⁽¹⁾ Heel veel dank. Verdiende afbra[a]k. Hooge ophemeling over den ‘Film’ in de ‘H. Post’. Ik krijg geregeld dat blad, maar vind het waarlijk van uw kant te veel, ook al het overige lekkers van drank en spijs. Nooit iets beters gegeten dan het konijn. ‘A beauty’ zeggen de Engelschen. Ik heb een groote voldoening gehad bij het krijgen van het blad, waarin onderpastoor Eeckhout zoo waardeerend over uw laatste boek schrijft.⁽²⁾ Mij dunkt, dat er geen beter propaganda kan bestaan er voor dan zulke, en meende er u geluk mede te wenschen per brief, maar leed te veel om u te kunnen schrijven. Nu ook en waag het toch om u allen, groot en klein, mijn beste wenschen te zenden. Aan elk antwoorden kan ik niet. Honig gaat nu mijn ‘Dure Eed’ nog eens herdrukken en dadelijk het honorarium betalen.⁽³⁾ Hij spreekt ook van een bloemlezing uit het dagboek te maken, maar dat wil ik niet; want M. Basse heeft het zoo goed mogelijk gedaan voor een heel klein gedeelte en het is als afgebrokkelde schakels in de plaats van een geheele keten.⁽⁴⁾ Juffrouw Belpaire heeft een artikel over mij

(1) In de Nieuwe Rotterdamsche Courant van 16 december 1922 verscheen een bespreking van Buysses verhalenbundel Uit de bron.

(2) Joris Eeckhout (1887-1951) schreef literaire kritieken en essays die werden gebundeld in de veertiendelige reeks Litteraire profielen (1925-1947). Een bijdrage over Buysse (in De Pelgrim) is te vinden in deel IV (1931), p. 103-113. In 1922 recenseerde hij de bundel Uit de bron in Het Vlaamsche land.

(3) De roman Een dure eed verscheen in 1892 te Gent bij Engelcke en werd niet herdrukt. Honig (Utrecht) was de uitgever van Een revolverschot (in coproductie met De Nederlandsche Boekhandel, Antwerpen), maar Virginie Loveling was over deze uitgever niet zo enthousiast; vgl. hiervóór, brief 24 aant. 9 en brief 25 aant. 3.

(4) M. Basse (auteur van Het aandeel der vrouw in de Nederlandsche letterkunde, 2 dln, 1920 en 1921, waarvan deel 2 geheel aan de gezusters Loveling is gewijd), heeft fragmenten uit het oorlogsdagboek gepubliceerd in De Vlaamsche gids, jg. XI (1922-1923), p. 27-47, p. 113-116, p. 327-339.

[p. 57]

geschreven in een nieuw tijdschrift met grooten lof.⁽⁵⁾ Mijnheer Eeckhout bracht mij ook het ‘Vl. Land’ met zijn beoordeeling over u.⁽⁶⁾ Ik was er zoo blijde mede! In een ander geval, door een liberaal geschreven, zou dat van zoo groot gewicht niet zijn, maar hier wel met het oog op het lezend publiek, oorlof aan de Katholieken om uw werken te lezen! Met mij gaat het hoe langer hoe slechter. Een groote troost is al de mij omringende liefde van U allen. Ook heb ik nu een heel brave verpleegster, na de stoute harpijen van die nonnen. Het is wel treurig voor Marie en de hulpvaardige dienster van heele dagen en nachten te hooren jammeren, maar het is onontkombaar door den toestand zelven. Veel liefs aan allen.

Uw liefhebbende tante

V.L.

Veel dank aan Nelly voor

haar hartelijken brief.

(5) Het artikel van Belpaire in een ‘nieuw’ tijdschrift kon vooralsnog niet met zekerheid getraceerd worden. Vermoedelijk gaat het om een bijdrage in Vrouwenleven, dat vanaf februari 1922 verscheen als opvolger van Omhoog. Meer informatie over Vrouwenleven in Els Flour e.a., Bronnen voor de vrouwengeschiedenis in België. Deel II. Repertorium van de feministische en de vrouwenpers 1830-1994, Brussel 1994, p. 351-353. Met dank aan Geraldine Reymenants voor deze verwijzing.

(6) Zie hierboven, aant. 2.