Egelaer. Een rechtzetting
In aflevering III van onze Mededelingen (1987) werd een onbekend gebleven novelle van Cyriel Buysse opgenomen, Een onbekende martelaar, ‘Eene herinnering uit den schoolstrijd van 1879’, geïnspireerd door de begrafenis van schoolmeester Van Hoof uit Egelaer. In de inleidende bladzijden tot deze publikatie werd meegedeeld dat het genoemde toponiem fictief was en nergens elders bij Buysse voorkomt (p. 45).
Van verschillende zijden werd hierop gereageerd. Het toponiem Egelaer blijkt namelijk niet fictief te zijn: het gaat om een te Nevele (nog steeds) bestaande wijk, gelegen in noordoostelijke richting in het verlengde van de Zeistraat.
Over dit toponiem kan men in de door Johan Taeldeman, Jan Luyssaert en Herman Goethals samengestelde brochure Cyriel Buysse achterna (gids bij de Cyriel Buysse wandeling in het Land van Nevele), Nevele, 1986, p. 11-13, het volgende lezen:
Wij wandelen nu door de Zeistraat [...].
Na een paar honderd meter steken we het gevaarlijke F1-circuit van Nevele (de ‘grote ring’) over [...].
Even verder verandert de Zeistraat van naam: we zijn nu in de Egelare (vroeger: Legelare, d.w.z. laag gelegen open plek). Tot in de 17de eeuw stonden er hier geen huizen: deze alluviale gronden van de Kalevallei waren toen nog ‘gemene’ (d.w.z. gemeenschappelijke) weiden. Als we mogen aannemen dat ook de Blasiusdries ooit ‘gemene weide’ geweest is [...], dan ligt het nogal voor de hand dat de Zeistraat ontstaan is als ‘driftweg’, waarlangs dus het vee naar de gemeenschappelijke graasplaatsen gedreven werd. Mettertijd is er daar dan ook bewoning gekomen.
Met dank aan de heren Antoine Janssens en Jan Luyssaert, die voor deze rechtzetting zorgden.
De redactie
Auteursrechtelijk beschermd