Matroosen vreught

[p. 81]

Een Liedeken, Te singen by de gene welcke nu ter Zee gaen, ende van Landt afsteecken.

Stemme: Doet u ooghjes open, &c.

HEer in uwen Name
Gaen wy t’ zeyl in zee,
Geeft den windt bequame,
Dat ons Reys in vree,
Wy mogen vol-eynden,
Geeft u zegen en voorspoet
Waer dat wy ons weynden,
Mildelijck in overvloet.

Wy slaen onze zeylen

Aen ons masten hoog,
Wy het Schip bepeylen
Met veel lasten droogh,
Niet doen wy gebreken
In ons Schip op onse vaert,
’t Compas na sijn streken
Is by onsen Stuer-man waert.

Doch dit magh niet baten,

Heer soo ghy niet mee
Vaert op onse Straten,
Na een goeden Ree:
Soo ghy niet de winden
Latet blasen na uwen wil,
Ende doetse binden,
Dat de wat’ren worden stil.

Wat al wonder-wercken

Sijn in ’t water diep,
’t Is hoogh aan te mercken,
Hoe Godt dit alles schiep,
Visschen, monsteren, baren,
Stormen, windt en groot onweer
Doen den mensch vervaren
En ’t Schip sling’re heen en weer,

En die duystere nachten,

En die koude groot,
Der Zee-roovers machten

[p. 82]

 

Wat doen die aanstoot:

 

Hoe quaet ist te handelen

 

Met de mensch die niet verstaet

 

Noch spraeck, noch te handelen

 

Leert de tijdt met sijne daet.

 

Wilt dan Heer by woonen

 

Met genade bloot,

 

Wilt ons doch verschoonen

 

In ons sonden groot,

 

Geeft ons goede Haven,

 

Dat wy mogen hand’len wel,

 

En met vreughde slaven

 

In ons Reys sonder gequel.

 

Adieu Vrouw en Kinderen,

 

Adieu Vaer en Moer,

 

Adieu Vriend, Bewind’ren,

 

Wy gaen stueren ’t Roer

 

Wilt ons doch gedincken

 

In ’t Gebed, dat wy niet al

 

Komen te versinken

 

Met Schip, Goet, in ongeval.

 

Bidt dat wy den ander

 

Mogen sien gesont,

 

Bidt en troost elkander,

 

Op dat onse mondt

 

Loven ende prysen

 

Mach den Heer voor sijn genaed,

 

Den Armen bewijsen

 

Hulp van ons winst in der daed.