Matroosen vreught
(1696)–Anoniem Matroosen vreught–
AuteursrechtvrijStemme: O Heyligh! zalig Betlehem.
HEeft reden plaets by u? O Godlijck zaet!
| |
[pagina 73]
| |
Die op de wacht in Iovis heyr-baen gaet
Zoo staet wat op, en maeckt de paden veyligh,
Ter Helden woonst, voor onser Helden heyligh.
Vraeght niet, wie ist, ist Iovis oogenblick,
’t Is Mavors vuyr, der Vlaemsche leeuwen schrick:
Die fieren Haen, die met sijn stemme dondert,
Dat Nerus van sijn krayen was verwondert:
Die Zee-Haen daer de Heeren van ’t bewint
(Van de oppersorgh! voor ’t weerloos Scheeps gesind,
Ter noot vereischt) den roover mee betrapten,
En soo met hem van seegh tot seege stapten.
Die Zee-held ist, en eyschtghe meer bescheydt?
Die seven mael voor ‘s handts heeft neer geleydt
Den fieren moedt sijns vyandt, en dat meer is
Diens yeder seeg besegelt t’ sijner eer is.
Met Schepen winst, voor ’t vrye Nederlant:
De Kiel en Schip tot lodt der Zee-vaert mant,
Het is de Ziel van dese, die ten lesten
Zijn leven voor sijn eere gaf ten besten.
Daer hy alleen, benepen tusschen twee
Meer met sijn moedt, dan met sijn krachten dee,
Zijn herte maeckt sijn meerder-vyandt slapper,
Dit moedight hem te vyand even dapper.
Het blixem-vier dat oyt in Lemnos gloet
Van Steropes en Brontes was geboet,
| |
[pagina 74]
| |
Dat Mulciber besloot tot ‘sHemels wonder,
Heeft hy gespilt gelijck Iupijn den donder:
Tot dat Eool met Nereus en Vulkaen
Haer alle deen besonder wegen gaen.
Het blixem-vier dat Lemnos had gevonden
Vast voor en na veel zielig bloed verslonden,
Des docht Vulkaen te proeven op sen vlam,
Of oock dit vyer uyt Iovis koker quam.
Dus komt hy eerst in een der roovers ploffen,
En heeft van daer den fieren Haen getroffen,
Hier vindt hy proef, de grootsche ziele vlood.
En ’t Lichaem storf een braver Helden doodt,
Maer niemandt kreukt, schoon dat de braefste vielen;
Het yser snort’, als hagel! door de kielen.
Tot Nereus op (van uyt de diepten) keeck,
En siende dat Borgonjens moedt besweeck,
Soo spalckte hy op sijn groene wijde kaecken,
En kapten tot dat Kiel en Masten kraeckken
Den eenen, die hy slockte in sijn bast
Met komt Eool (en set diens maet in last
Die nu alleen sich alle hoop ontseyden,
Den dans t’ontgaen) en aemt daer tussen beyden;
Deur gaet hy strack, en laet zeeghbaer heldt
Met eeuwigh eer van Nereus Oorloghs veldt
| |
[pagina 75]
| |
Ten Hemel op te klimmen, om de helden
Aen Iovis disch sijn groot bedrijf te melden.
Dees is die komt, derhalven haest u voort
En brenght sijn ziel ter plaetsen daerse hoort.
Maer ghy die op sijn wit begint te doelen,
Doet ons van uw dat wy van hem gevoelen,
Ghy sult niet min als hy van stap tot stap
Met uwen Naem betreen dien eeren trap
Ghy sult niet min op Famaes zetel klav’ren
En met uw roem ’t Metalen huys doen dav’ren.
Al schift u ziel, wat eyschtge meerder lof?
Dan dat ge laet u doen ter dicht’ren stof,
Uw lijf het graf, om soo goeden saecke,
Uw ziele met de Engelen haer vermaken.
|
|