Matroosen vreught
(1696)–Anoniem Matroosen vreught–
AuteursrechtvrijStemme: Prins Robberts Mars, &c.
HEy dat ick nu een Heyden was,
Ick seyd u veel geluck,
Doch best dat ick het beter pas,
Kom let eens op het stuck,
Terwijl dat ick geen schilder ben
Sal ick voor een Penceel
Gebruycken mijn gesplitte pen,
Hoor, luyster na de Veel.
Singjoor Laetduncken quam lest eens
Los-hoofdigh uyt de Kroegh,
Doen Cupido wat ongemeens
De min om’t harte sloegh,
Sy streeden hare tijdt-verdrijf,
Doch hy lagh als een steen,
| |
[pagina 54]
| |
Of sy hem rolden over ’t lijf:
En greep na ’t derde been.
Doe trock sy haer op ‘r hemt toe uyt,
En danste voor het bedt,
Als speelde sy de vuyle Bruyt;
O sey’hy vuyle slet,
Kom slaep, treck weer aen u rock,
Ick ken u oudt gebruy,
Zoo sprack de klepel tot de klock,
Want ick te nacht niet luy.
Ach! seyd sy alderliefste man,
En scheurden ’t hemt voor op,
Zy maeckte daer een vlieger van,
Daer sagh de dief sijn strop:
Maer hy die niet belust en was,
Soogh liefst een pijp Toeback,
Terwijl die winckel, vuyl van vlas,
De Heeckel-pen ontbrack.
Drie Boots-luy van verteerde kost,
Die klopten aen de deur,
Zy sloegh de deecken om te post,
Quam sy als Heydin veur,
En met dat sy de deur ontsloot,
Ontschoot haer d’eene slip,
Daer stontse met haer billen bloot
In sulck een vogel-knip.
Dacht elck die nu een vinckje waer,
Ick vloogh doch half bevreest,
Voor ’t komen van de Vogelaer,
Dat dicke hooren-beest,
Vertrocken sy met nat in ’t glas,
He he, quam dat niet fijn?
Nu hoorje wel, dat vuylste Vlas
Wil meest geheeckelt zijn.
Wat dunckt u van soo vreemden klucht
En vlieger mode, he?
Ey segh eens kryght ghy niet wat lucht,
Ick selver seeker mee,
Wel aen die dan wat leeren kan,
Maeckt dese klucht gemeen,
Of dichter noch een deuntje van,
Zoo hebjer twee voor een.
|
|