Matroosen vreught

(1696)–Anoniem Matroosen vreught– rechtenstatus


Van een Boots-man en een Meysje. HEt ginger een Boots-man wandelen ’t Was om sijn avontuer: Want vont hy aen geen groen Heyden? Een meysje in witte kleederen Van Iaren was sy jongh. Hy bad haer om te minnen Maer ’t was om te slapen by: Van herten, seyd sy der soo gare, Ghy zijter mijn liefje mijn Kare, En komt te nacht by my. Het Knaepje wasser soo domme niet, Hy heeft het wel verstaen, Hy isser na huys gegangen Zijn manteltje om-gehangen Voor haer deurken gingh hy staen. Wie klopt daer aen mijn deurken, En die niet en seydt laet in: Het isser een Boots-man wijse Staet op Lief ghy moet rijse Hey staet op en laet my in. Ick stae voorwaer niet ope, En later dat ’s jou niet in, De deecken is my ontvallen Wout ghyse op helpen langen Hey de Liefste sult ghy zijn. De moeder tegen de dochter sprack Ghy sult bedrogen syn; Ghy hebter dat’s in-gelaten
[pagina 26]
Den Boodts-man van der straten, En ghy gaet soo swaer met kindt. Die ick ingelaten heb, Dat is mijn liefste Lief, Hy sal my oock wel trouwen, En sijn woort oock wel houwen, Maeckt daerom dogh geen verdriet. Och moedertje lieve moedertje, Gy weet’er soo weynigh van, Als andere Maeghdekens dansen Met haer gepeerelde Kransen, Hey dan slaep ick by den Boodts-man.